prōlecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. prolicio), ... ... – II) übtr., jmd. verlocken, locken, reizen, alqm spe legationis, Cic.: alqm probris, Plaut.: puellares animos, Ov.: alqm veneficiis ad nuptias ...
caerimōnia (caeremōnia), spätlat. cēremōnia, ae, f., die ... ... Verehrung, I) in der jmd. steht, die Heiligkeit, legationis, Cic.: deorum, Cic. – II) die man jmdm. zollt, ...
1. aveo ( haveo ), ēre (vgl. altind. ávati ... ... 1081: parto quod avebas, Hor. sat. 1, 1, 94: aveo genus legationis, ut, cum velis, introire, exire liceat, Cic. ad Att. 15, ...
1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... , abpassen, ablauern, ersehen, causam, Ter.: occasionem mittendae ad Syphacem legationis, Frontin.: u. bes. tempus (den günstigen Zeitpunkt, den günstigen ...
ōrātio , ōnis, f. (ōro), I) das ... ... Neronis, quā in Vindicem perorabat, Suet.: m. obj. Genet., oratio falsae legationis, über usw., Cic.: or. plebi acceptior, Liv.: or. accurata, ...
at-tendo (ad-tendo), tendī, tentum, ere, hinspannen, ... ... de necessitate attendemus, Cic.: animus tamen erit sollicitus, ut nihil possit de officiis legationis attendere, Cic. – / Redupl. Perf. attetendi, Apul. met. ...
ir-ritus , a, um (in u. ratus), I) ... ... irritis hostibus, Tac.: irriti dissuadent, Tac. – m. Genet., ut irritus legationis, als habe er den Zweck seiner Sendung verfehlt, Tac.: irr. consilii ...
dē-moror , ātus sum, ārī, I) trans., abhalten, ... ... zögern, ille nihil demoratus (ohne Säumen) exsurgit, Tac.: quam diu legationis causā ibi demorantur, ICt.: dem. diu in ludo, Schol. Iuven.: dem ...
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... .: totum negotium per alqm, Cic.: mandata, Cic.: legationem et mandata, Cic.: legationis officium, Caes.: munus susceptum, munus annuum, Cic.: iurisdictionem, Cic.: rem ...
officium , iī, n. (viell. aus opificium mit veränderter ... ... πραξις), maritimum, Seedienst, Caes.: publicum, Ggstz. privatum, Quint.: legationis, Caes.: officium militiaeque labor, Ov.: officium admissionis, Suet.: officia palatina, ...
1. prīnceps , cipis (primus u. capio, s. ... ... infimi plebis), Liv.: principes coniurationis, Hauptpersonen, Cic.: legatorum u. legationis princeps, der Wortführer, Liv.: principes doctrinae viri, Plin.: rerum publicarum ...
excūsātio , ōnis, f. (excuso), I) die Entschuldigung ... ... insbes.: a) aktiv, die Ablehnung, exc. Ser. Sulpici legationis obeundae, Cic. Phil. 9, 8: inertia est laboris exc., P. ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... superiorum annorum, Caes.: c. nutrimentorum (der ersten Jugendjahre), Suet.: c. legationis (des Legaten mit dem Feldherrn), Hirt. b. G.: mihi non ...
tēstificātio , ōnis, f. (testificor), I) die Bezeugung, der Beweis durch Zeugen od. Zeugnis u. Urkunden, illorum confessio, ... ... die Bezeugung, Kundgebung, der Beweis, officiorum, Cic.: repudiatae legationis, Cic.