Online-Bibliothek

2. quī (eig. alte Ablativform v. 1. qui, ... ... qui fiamus liberi, Plaut.: in tanta paupertate decessit, ut, qui efferretur, vix reliquerit, wovon er begraben werden konnte, Nep.: habeo, qui utar, Cic. ...

perconto (percuncto), āvī, ātum, āre = percontor (percunctor), ... ... .: alqd sedulo, Apul.: m. folg. indir. Fragesatz, quo pacto Troiam liquerit, Naev. b. Pun. fr.: im Passiv de ovium dentibus opiliones ...

īgnis , is, Abl. e u. ī, m. ... ... Pers., die Flamme, der Brand, quem ille obrutum ignem reliquerit, ita ut toties novum ex improviso incendium daret, eum se exstincturum, Liv.: ...

mācero , āvī, ātum, āre (vgl. μάσσω, ich ... ... Hor.: nec (infelix sollicitudo) oratorem macerat et coquit, Quint.: quae vos, cum reliqueritis, macerent desiderio, Liv.: im Passiv macerari, abgehärmt werden, ...

dē-linquo , līquī, lictum, ere, I) v. tr. ... ... , Plaut.: quodcumque deliquisset, ignosciturum affirmabat, Calp. Pis. fr.: si ille quid deliquerit, Plaut.: si quid deliquero, Cic.: nescio quid in vos imprudens deliqui, ...

dēsīderium , iī, n. (desidero), I) das (vermissende) ... ... tui), Ter.: desiderio tabescere, Cic.: desiderio macerari, Sen.: quam postea, cum reliqueritis, ea macerent desiderio, Liv.: desiderio alcis torqueri, Fronto: parentium patriaeque desiderium ...