invītē , Adv. (invitus), ungern, wider Willen, invite loquere, gnate, Sen. Oedip. 1034 (1010): invite cepi Capuam, Cic. ad Att. 8, 3, 4: ficte referas gratiam invite danti, Varro sent. 12 Riese: Compar., quem ( ...
sīccine od. sīcine od. sīcin , Adv. (sic-ce), demonstrative Fragepartikel = also? siccine mihi obsequens es? Plaut.: ... ... siccine me... deserto liquisti in litore? Catull.: sicine iaces? Prop.: sicin mihi interloquere? Ter.
... = jmds. Rede unterbrechen, sicin mihi interloquere? Ter. heaut. 691. – übtr., interloquentibus rivulis, dazwischenplätschern, ... ... t., a) eine Einrede (einen Einwurf) machen, convenerat, ne interloquereris, Sen. de clem. 1, 9, 9: ipse raro et breviter ...
cūro (altlat. coiro u. coero), āvī, ātum, ... ... ο) absol., in Briefen, sed amabo te, cura et cogita, tecum loquere etc., Cic.: quia sum Romae et quia curo attendoque, Cic. – ...
2. volo , voluī, velle (altind. vrnāti, er ... ... malest, aquam velim, Plaut. Amph. 1058; vgl. Curc. 312 G.: eloquere, quid velis nostram operam, Plaut. cist. 57: gloriam ingentem, divitias honestas ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... Ohr leihen: PH. Dorio, audi, obsecro. DO. Non audio, Ter.: loquere, audio, Ter.: audisne od. audin? hörst du? Ter. ...
ratio , ōnis, f. (reor, ratus), das Abrechnen, Berechnen ... ... .: tuae epistulae perdiligenter in eandem rationem scriptae, Cic.: cum in eam rationem quisque loqueretur, Cic. – f) Beweisführung, Argumentation, der Beweis, ...
aptus , a, um (v. apio), I) Partic., ... ... – mit folg. Relativsatz, nulla videbatur aptior persona, quae de illa aetate loqueretur, Cic.: est mihi qui lanas molliat apta manus, Ov. – absol., ...
iocus , ī, m. (Plur. iocī u. ioca ... ... . Liv. 28, 42, 2: cui (senatui) res audacter magnas parvasque iocumque eloqueretur, Enn. ann. 239. – d) meton., v. Pers., ...
cōram , Adv. u. Praep. ( aus con u ... ... mündlich, selbst (vgl. Drak. Liv. 28, 17, 8), c. loquerer, Cic.: cum c. sumus, persönlich beisammen, Cic.: c. adesse, ...
lārva , altlat. immer lārua , ae, f. (2 ... ... , 11, 17 u. 28, 1, 7. – als Schimpfwort, loquere, larua! du Fratzengesicht, Plaut. merc. 981 L. – II) ...
multum , Compar. plūs , Superl. plūrimum , viel, ... ... G.: ne quid plus minusve faxit, quod nos pigeat, Ter.: ne plus minusve loqueretur ex tempore, Suet.: venerunt plusve minusve duae, Mart. – c) m ...
rēctus , a, um, PAdi. (rego), geradegerichtet, d.i ... ... qui haec recta tantum et in nullos flexus recedentia tractaverit, Quint.: recta et vera loquere, Plaut. – γ) recht, richtig, fehlerflei (Ggstz. ...
loquor , locūtus sum, loquī (viell. zu griech. λάσκω, ... ... alci, Plaut.: pugnantia, Cic.: ipsam rem, Ter.: meram rem, Plaut.: rem loquere, du hast ganz Recht, Plaut. – / Parag. Infin. ...
istinc , Adv. (iste u. hinc), I) von ... ... wo sich der Angeredete (in Briefen der Empfänger des Briefes usw.) befindet, istinc loquere, Plaut.: qui istinc veniunt, Cic. – B) übtr., davon ...
prō-dūco , dūxī, ductum, ere, vorwärts führen, -ziehen ... ... dazu bringen, quoniam unā cum oratoris officiis producti sumus, ut de orationis partibus loqueremur, Cornif. rhet.: ut productus studio et viribus ultra facile procurras, ibid.: ...
pōstulo , āvī, ātum, āre (posco), etw. von jmd. ... ... Ter.: postulat, ut sui misereantur, Cornif. rhet.: Ariovistus ex equis ut colloquerentur, postulavit, Caes.: postulat abs te, ut Romam rem reicias, Cic.: Ariovistus ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... , ut is capite suo fata patriae lueret, Val. Max. – convenerat, ne interloquereris, Sen. de clem. 1, 9, 9. – u. (m. ...
expedītē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... . ep. – d) ungehindert, ungebunden, frei, eo, ut expeditius loqueretur, brachium exertante, Amm. 26, 2, 3. – e) fertig, ...
circum-sisto , stetī od. (seltener) stitī, ere, ... ... Passiv, circumsisti ab omnibus civitatibus, Caes. – absol., haec cum maxime loqueretur, sex lictores circumsistunt, Cic.: circumstiterant viatores, Tac. hist. 3, 31. ...
Buchempfehlung
Glückseligkeit, Tugend und Gerechtigkeit sind die Gegenstände seines ethischen Hauptwerkes, das Aristoteles kurz vor seinem Tode abschließt.
228 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro