1. lōra u. lōrea , ae, f., der Nachwein, Tresterwein, der Lauer, α) Form lora, Cato r. r. 57, 1. Varro r. r. 1, 54 ...
2. lōra , s. lūra.
... , 12, 7. – B) Flōrālis , e, die Flora betreffend, flamen, Poët ... ... 28. April gefeierte Fest der Flora, das Florafest, Blumenfest, Varro r. r. 1 ... ... um, zum Feste der Flora gehörig, ferae, Tiergefechte am Florafeste, Mart. 8, ...
clorās , ae, m., s. chlorās.
lōrātus , a, um (lorum), mit Riemen gebunden, Ps. Verg. mor. 122.
chlorās , ae, Akk. ān, m., Beiname eines arabischen Smaragds, Plin. 37, 73.
... oritur, Curt.: heu! virginalem me ore ploratum edere, Cic. poet.: ploratu lamentisque et planctibus tota regia personabat, ... ... clamor permixtus mulierum atque puerorum ploratibus, Liv.: lamentis et ploratibus eiulans, Apul.: audivi civitatum gemitus, ploratus, Cic.: quamvis levi ictu ploratus turpissimos edunt, Cic.: dies ...
lōrārius , iī, m. (lorum), I) der Riemer, Corp. inscr. Lat. 6, 9528. – II) der Zuchtmeister, Knutenmeister der Sklaven, der sie peitschte, wenn sie etwas verbrochen hatten, Gell. 10, 3. § ...
plōrātio , ōnis, f. (ploro), das klagende Schreien, Jammern, Augustin. serm. 351, 1 (wo Plur.).
plōrātor , ōris, m. (ploro), der Schreier, Jammernde, Mart. 14, 54, 1.
colōrātē , Adv. (coloratus), beschönigend, Ps. Quint. decl. 285.
1. flōrālia , ium, n. (flos), der Blumengarten, Varro r. r. 1, 23, 4.
2. Flōrālia , s. Flōra.
colōrātus , a, um, PAdi. m. Compar. (v ... ... , scio: non sunt ficta nec colorata, Sen. ep. 16, 2. – II) insbes. v ... ... Quint.: valentes, Sen.: Seres, Ov.: si plenior aliquis et speciosior et coloratior factus est, Cels. 2, 2 in ...
calōrātus , a, um (calor), erhitzt, heiß, ... ... , 7 (wo jetzt falsch coloratum): vatillum, Apic. 8, 406: bes. durch die Sonnenhitze ... ... Calabria, Porphyr. Hor. epod. 1, 27: caniculares dies, qui sunt caloratissimi, Porphyr. Hor. sat. 1, 6 ...
explōrātē , Adv. (exploratus, ausgemacht, zuverlässig, sicher, Cic. de nat. deor. 1, 1; ad Q. fr. 2, 14 (15. litt. b). § 3: Compar., Cic. ep. 6, 1, 5.
colōrātor , ōris, m. (coloro), der Färber, Liviae, Corp. inscr. Lat. 6, 3953.
colōrātio , ōnis, f. (coloro), das Bräunen, vultus, Chalcid. Tim. 158.
... Cic.: nihil fidum, nihil exploratum habes, Cic.: ut ei iam exploratus et domi conditus consulatus videretur ... ... piratarum, Cic.: quo manifestior fieret exploratiorque militum securitas et alacritas, Gell.: exploratissima Iulianarum partium fuit victoria, Vell. – habere (halten) exploratum u. pro explorato mit folg. Acc. ...
explōrātor , ōris, m. (explōro), I) der ... ... Tac. ann. 11, 16). – b) explorator viae, der Untersucher des Weges, einer aus dem Gefolge des Kaisers, ... ... II) übtr., der Untersucher, Erforscher, Thales naturae rerum clarissimus explorator, Apul. flor. 18 ...
Buchempfehlung
Die Ausgabe enthält drei frühe Märchen, die die Autorin 1808 zur Veröffentlichung in Achim von Arnims »Trösteinsamkeit« schrieb. Aus der Publikation wurde gut 100 Jahre lang nichts, aber aus Elisabeth Brentano wurde 1811 Bettina von Arnim. »Der Königssohn« »Hans ohne Bart« »Die blinde Königstochter« Das vierte Märchen schrieb von Arnim 1844-1848, Jahre nach dem Tode ihres Mannes 1831, gemeinsam mit ihrer jüngsten Tochter Gisela. »Das Leben der Hochgräfin Gritta von Rattenzuhausbeiuns«
116 Seiten, 7.80 Euro