admonitum , ī, n. (admoneo), die Wahrnung, nur in der Verbindung: cohortationes, consolationes, precepta, admonita, Cic. de or, 2, 64.
praemonitum , ī, n. (praemoneo), die Vorerinnerung, Plur. bei Gell. 14, 2, 3.
līnea (in Hdschrn. u. Ausgg. auch līnia,) ae, ... ... : propioribus tamen, ut ita dicam, lineis Haterii Rufi equitis Romani somnium certo eventu admonitum est, noch kürzer war der Zeitraum, innerhalb dessen usw., Val. Max ...
advento , āvī, āre (Intens. v. advenio), nahe ... ... 14, 32: accipiendo Armeniae regno, Tac. ann. 16, 23: te id monitum, Plaut. aul. 145: eo (dahin) quaesitum servom, Plaut. Poen ...