tāctus , ūs, m. (tango), I) das Berühren ... ... non sentit, Plin. u.a.: tactui cedere, Arnob.: equum blandiente tactu permulcere, Sen.: tactu fulminis conflagrare, Aur. Vict.: quae tactu, quaeque naribus oculisque ...
1. palpo , āvī, ātum, āre, u. palpor ... ... zu liebkosen, I) eig.: lupos palpare, Manil. 5, 705: equum permulcere vel palpari, Ulp. dig. 9, 1, 1. § 7: tamquam ...
sēnsus , ūs, m. (sentio), I) das Wahrnehmen ... ... .: sensus oculorum atque aurium hebetes, Liv.: res subiectae sensibus, Cic.: narium sensum commulcere, Arnob. – c) das Bewußtsein = die ...
namque , Coni., ein verstärktes nam, von dem es sich ... ... b) im Anruf, Aeole, namque tibi divom pater atque hominum rex et mulcere dedit fluctus et tollere vento, dir hat ja, Verg. – c) ...
1. dorsum , ī, n. (wohl für deorsum, devorsum ... ... , Arabiae singula, Plin.: dorso onus subire, v. Esel, Hor.: dorsum demulcere (equis), Liv.: alqm in dorso suo insidere non pati (v. einem ...
mulceo , mulsī, mulsum (archaist. mulctum), ēre (verwandt ... ... Ov.: alqm verbis, Vell.: populum iure, Vell.: ut poena eius militum animos mulceret, Tac.: et ipso mulcente et increpante Marcio, bald tröstete, bald schalt, ...
1. cōn-fūto , āvi, ātum, āre (vgl. refūto ... ... , Varr. sat. Men. 249: patroni sensus eorum (iudicum)... honorificis verecundisque sententiis commulcere, non iniuriis atque imperiosis minationibus confutare (debent), Tiro bei Gell. 6 ...
pavidus , a, um (paveo), I) vor Furcht od. ... ... 37, 7. § 7. – m. folg. Infin., non pavidus feras mulcere leaenas, Sil. 1, 406. – m. folg. Genet. = ...
cōnsōlātio , ōnis, f. (consolor), die Tröstung, ... ... variis molestiis haec una consolatio occurrebat, quod (daß) etc., Cic.: stultam permulcere potest senectutem praeterita aetas nullā consolatione, Cic.: prodest haec consolatio quidem, sed ...