nepōtia , nepōtis , s. neptis /.
trinepōs , ōtis, m. (tres u. nepos) = filius adnepotis, Enkel im fünften Gliede, ICt. – So auch trineptis , is, f., die Enkelin im fünften Gliede, ICt.
nārro , āvī, ātum, āre (eig. gnaro = gnarum ... ... de mea sollicitudine narrasse, Cic.: male narras (du bringst schlimme Nachricht) de Nepotis filio, Cic.: iucunda mihi oratio eius fuit, cum de animo tuo mihi ...
dē-cēdo , cessī, cessum, ere, wegtreten = abgehen ... ... als J.) decessit, alter senex (als Gr.), Sen.: immemor in testando nepotis decessit, Liv.: intestatus decessit, Quint. – od. durch Praepp., decessit ...
crūdus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... noch frisch = zu neu, zu frisch, servitium, Tac.: funera nepotis, Stat. – b) noch frisch = noch rüstig, senectus ...
tēstor , ātus sum, ārī (1. testis), I) etw. ... ... testieren, ein Testament machen, de filii pupilli re, Cic.: immemor in testando nepotis decessit, Liv.: tabulae testatae, das Testament, Catull.: dah. tēstātō ...
neptis , is, f. (altindisch naptí; vgl. nepos), I) die Enkelin, Afran. com. 246. Cic. ... ... neptia, Corp. inscr. Lat. 5, 2208: nepotia, ibid. 3, 6155: nepotis, ibid. 8, 4050.
ex-prōmo , prōmpsī, prōmptum, ere, hervornehmen, hervorbringen, ... ... omnia sua occulta expr., Ter.: leges de religione, Cic.: suum, Memmi, Metelli Nepotis odium, sich darüber auslassen, wie man selbst, wie Memmius, wie Metellus ...
ac-cumulo (ad-cumulo), āvī, ātum, āre, I) ... ... überreichlich mit etwas versehen, überhäufen, caput crinibus, Prud.: animam nepotis his donis, Verg.: eos laudibus humanis, Arnob. – 2) steigernd ...
inter-venio , vēnī, ventum, īre, dazwischen-, dazukommen, - ... ... allg.: interveniens villicus, Suet.: interveniens et quasi studiosior partis alterius, Suet.: rebus nepotis, Apul.: eam (terram matrem) rebus hominum intervenire, wirke ein auf usw ...