altē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... alte natus, Albinov. – II) tief, a) eig.: alte obruere celocem, Varr. fr.: ferrum haud alte in corpus descendisse, Liv.: sulcus ...
cremo , āvī, ātum, āre (viell. zu carbo), ... ... (potius) quam cremare e more Aegyptio, Tac.: mortuorum corpora cremare potius quam terrā obruere, Iustin.: servos et clientes iustis funeribus confectis unā cr., Caes.: vestem, ...
lapis , idis, m. (vgl. griech. λέπας, kahler ... ... . so lapide ictum ex muro perire, Caes.: lapidibus alqm cooperire od. obruere, Cic.: ingenti lapidum saxorumque nimbo classem operire, Flor.: alqm lapidibus prosternere, ...
vīnum , ī, n. (οινος aus ... ... vinum, Cic.: incalescere vino, Liv.: vino madere, Plaut. u. Sen.: obruere se vino, sich im W. überladen, Cic.: u. so ...
vīvus (arch. veivus), a, um (vivo), I) ... ... Liv.: patrem et filium vivos comburere, Cic.: alqm vivum defodere, Plin. ep., obruere, Sall.: ad vivum corpus redigere, wieder zu lebendigem (gefühlvollem) Fleische machen ...
cōn-fero , contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen ... ... , Cels.: m. Infin. als Subj., incipiente incremento confert alterna folia circumobruere, Plin. 19, 83. – zugl. m. Ang. wozu? durch ...
sub-mergo , mersī, mersum, ere, untertauchen, versenken, ... ... Manil. 1, 176: ut modo Romani velut aliquod flumen torrens cunctas submergerent atque obruerent nationes, ganz u. gar überschwemmten (= unter ihre Botmäßigkeit brachten), Arnob. ...
thēsaurus (in den besten Hdschrn. u. in Inschrn. thēnsaurus ... ... tabularius thensaurorum, Corp. inscr. Lat. 6, 325: thesaurum effodere, Plaut.: thesaurum obruere, Cic., defodere, Cic.: thesaurum reponere (zurücklegen), Quint.: thesaurum invenire, ...