1. oppīlo , āvī, ātum, āre (ob u. 2. pilo), verstopfen, verrammen, verschließen, Cato r. r. 100. Varro LL. 5, 135: ostia, Lucr. 6, 725: scalas tabernae librariae, Cic. Phil. 2, 21: ...
2. oppilo , āre, rupfen, ausraufen = τίλλω. Gloss. II, 455, 34.
de-oppilo , abrupfen, ausrupfen = παρατίλλω, Gloss. II, 397, 47.
oppīlātio , ōnis, f. (oppilo), das Zustopfen, die Verstopfung, narium, Scrib. Larg. 47.
oppīllāgo , inis, f. (oppilo), der Mundknebel, Gloss.