1. pāpa (pappa), ae, f. (Naturlaut), das Wort, womit lallende Kinder die Speise benennen, Varro b. Non. 81, 3.
2. pāpa , ae, m. (Naturlaut), der Papa = Vater; dah. der Bischof, Eccl.
pāpās (pappās, griech. πάππας), ae, m., der Erzieher, Iuven. 6, 633.
papae! Interj. (παπαί), ei ei! potz tausend! Plaut. Bacch. 207; rud. 1320 u.a. Ter. eun. 229 u. 416. Pers. 5, 79. Hieron. epist. 125, 13.
papāver , eris, n., I) der Mohn, candidum, nigrum, Plin.: papaveris folium, Plin.: papaveris semen, Plin. – archaist. als masc. ... ... 21; bald = Mohnpflanzen, papavera lasso collo, Petron. poët. 132, 11: papaverum ...
pāpārium , iī, n. (1. papa), ein Brei, paparium facere dominicae libidini, Sen. contr. 2, 1 (9), 35.
papāvereus , a, um (papaver), von Mohn, comae, die Staubfäden des Mohns, Ov. fast. 4, 438.
papāverātus , a, um (papaver), mit Mohn glänzend weiß gemacht (vgl. Plin. 19, 21), toga, Lucil. 1144 bei Plin. 8, 195.
papāverculum , ī, n. (Demin. v. papaver), eine Pflanze = leontopodion, Ps. Apul. herb. 7.
psittacīnus , a, um (psittacus), vom Papagei, collyrium, papageienfarbige, Scrib. Larg. 27. Marc. Emp. 8.
babae od. papae (βαβαί od. παπαι), Ausdr. der Verwunderung, potztausend! ei der Kuckuck! o je! Komik. u. Petr. 37, 9. Vgl. Lorenz Plaut. Pseud. 353.
pappa , ae, m., s. 1. pāpa.
vescus , a, um ( verwandt mit vescor), I) aktiv = zehrend, sal (Salzflut), Lucr. 1, 326: papaver, das Land auszehrend, Verg. georg. 4, 131. – übtr., ...
scarus , ī, m. (σκάρος), ein sehr schmackhafter Meerfisch, der gemeine Papageifisch, Enn. fr. var. 40 Vahlen. Plin. 9, 62. Hor. sat. 2, 2, 22. Cael. Aur. de morb. ...
grānum , ī, n. (vgl. gotisch kaúrn), das ... ... Eccl.: uvae, Ov. u. Val. Max.: fici, Cic.: piperis, papaveris, Plin.: marmoreum, Marmorkörnchen, gestoßener Marmor, Vitr. u. Pallad. ...
pappās , ae, m., s. pāpās.
ēminēns , entis, I) Partic. v. emineo, w. ... ... arbores, Curt.: os, Cels.: caro (Ggstz. caro concava), Cels.: papaverum capita, Flor.: nihil eminens, Cic.: em. saxa, Sall.: aedes, Flor ...
ex-caeco , āvī, ātum, āre, blind machen, blenden, ... ... , Flor.: excaecatus Cyclops, Sen. rhet.: excaecato uno oculo, Firm.: excaecari papavere, erblinden, Plin. – II) übtr.: 1) Bäume u. ...
blaesus , a, um (βλαισός), ... ... der Betrunkene (vgl. balbus), lingua, Ov.: sonus, von der Aussprache des Papageis, Ov. – subst., balbus et blaesus, ICt.: madidi et blaesi ...
siptacē , ēs, f. (indisches Wort, woraus ψιττακός), der Papagei, Plin. 10, 117 Detl. (Jan septagen, Sillig sittacen).
Buchempfehlung
Sechs Erzählungen von Arthur Schnitzler - Die Nächste - Um eine Stunde - Leutnant Gustl - Der blinde Geronimo und sein Bruder - Andreas Thameyers letzter Brief - Wohltaten Still und Rein gegeben
84 Seiten, 5.80 Euro