1. aspis , pidis, Akk. pidem u. poet. ... ... Natter, Otter (Coluber. L.), venenum aspidum, Vulg.: quem aspis percussit, Cels.: aspidem occulte latere uspiam, Cic.: aspide ad corpus admotā vitā est ...
grando , inis, f., Hagel, Schloßen, Hagelwetter, Schloßenwetter, ... ... si grando contuderit vites, Hor.: verberatae grandine vineae, Hor.: optimorum virorum segetem grando percussit, Sen.: fructum grando decutiet, Sen.: fluvios fluere, flare ventos, grandines increpare ...
stratēgēma , atis, Genet. Plur. atōn, n. (σ ... ... praef. libr. 1 u. libr. 4. – übtr., strategemate hominem percussit, er hat den Mann durch eine Kriegslist geschlagen, Cic. ad Att. ...
mūrus , ī, m., die Mauer (vgl. ... ... subruere murum ab imo, Liv.: murum od. muros arietibus quatere, Liv.: percussit aries murum, Cic.: tribus arietibus aliquantum muri discutere, Liv.: muros ariete sternere ...
arieto , āvī, ātum, āre (aries), stoßen wie ... ... inter se dentes, Sen. – im Bilde, ubi aliquid animum insolitum arietari percussit, Sen. de tranqu. anim. 1, 11 G.
2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... dum cupidius instat, in locum delatus inferiorem concidit, Caes.: Macedonem tam graviter palmā percussit, ut paene concideret, Plin. ep. – v. Ermatteten, c. ...
1. in-dignus , a, um, unwürdig, I) ... ... Beisp. s. Jacobs Blumenl. 1, 125). – ββ) aktiv: indignis percussit pectora palmis, unbefugten, Ov.: u. so pulsata indignis saepe queror ...
... .: percussus atrocissimis litteris, betroffen, erschrocken, Cic.: quodcumque animos nostros probabilitate percussit, id dicimus, was auf uns den stärksten Eindruck der Wahrscheinlichkeit gemacht hat, Cic. – percussit cor spes, Lucr.: suspicione sum percussus, Cic ... ... modo ille vos vivus afficeret, qui mortuus inani cogitatione percussit, durch ein leeres Bild der Einbildungskraft Besorgnis ...
re-percutio , cussī, cussum, ere, I) zurückschlagen, zurückstoßen ... ... 2, 7. – III) wiederschlagen, Schläge zurückgeben, cum percuteretur, non repercussit, Ambros. de off. 1, 21, 93.