1. im-permixtus (impermistus), a, um (in u. permisceo), unvermischt, Lucil. 1196. Ambros. de Noë 3, 7; ep. 65, 4 extr.
2. im-permixtus , a, um, s. im-permisceo.
permīxtē , Adv. (permixtus v. permisceo), vermischt, vermengt, perm. cum partibus implicari, Cic. de inv. 1, 32: perm. dicere, mit Versetzung der Wörter untereinander, Cic. part. or. 24: außerdem Augustin ...
... permixti, Cic.: ubi ira et aegritudo permixta sunt, Sall.: alcis consiliis permixtus, verflochten, Tac. – B) insbes., verwirren, in ... ... et humana, Caes.: divina et humana, Sall.: omnia timore, Flor.: dominus permixtus dolore, außer sich vor usw., Apul. – / ...
permīxtim , Adv. (permixtus), vermischt, Cic. de inv. 1, 34 u. 49. Prud. perist. 11, 192. Iustinian. inst. 2, 20, 3. Oros. 5, 19, 12. Paul. Nol. carm. 21, 213.
im-permisceo (in-permisceo), permixtus, ēre, einmischen, impermixtum esse alci rei, Boëth. de cons. phil. 5. pros. 5. Boëth. de rhet. cogn. 8 u. 9 (in Class. auct. ed. Mai vol. 3. ...
plōrātus , ūs, m. (ploro), I) das klagende ... ... cohibet, Plin. – Plur., mixti vagitibus aegris ploratus, Lucr.: clamor permixtus mulierum atque puerorum ploratibus, Liv.: lamentis et ploratibus eiulans, Apul.: audivi civitatum ...