permōtio , ōnis, f. (permoveo), I) die ... ... . de or. 1, 53: permotionis causā, um zu rühren, Cic.: mentis p. divina, Erregung, Begeisterung, Cic.: Plur., permotiones animi, Cic. de or. 1, ...
gigno , genuī, genitum, ere (geno, w. vgl.), ... ... 79, 6). – II) übtr., erzeugen, hervorbringen, verursachen, permotionem animorum, Cic.: iram, Hor.: sitim, Plin. – / Parag. Infin ...
re-voco , āvī, ātum, āre, I) wieder rufen, ... ... industriam, wieder anfangen, tätig zu sein, Cic.: hominum mentes ab hisce isdem permotionibus ad lenitatem misericordiamque, Cic.: mentes hominum ad sanitatem, zur Vernunft bringen ...
audītio , ōnis, f. (audio), das Hören, I) im allg., vox auditionis, eine Stimme, die ... ... in Cic. ep.: Plur., fictae auditiones, Cic.: his rebus atque auditionibus permoti, Caes.: falsas auditiones depellere, Tac.
... Marsches unmutig werden, Caes.: hoc tumultu permoti, durch diesen Kriegsschrecken beunruhigt (bestürzt), Nep.: u. so oft ... ... dolore, iracundiā, odio, aus Furcht usw., Cic. u.a.: permoti mente, in einer Art von Entzückung, Cic. – permotus ad ...
incitātio , ōnis, f. (incito), das Antreiben, Anregen ... ... v. Geiste, der innere Trieb, -Drang, mentis inc. et permotio divina, Cic. de div. 1, 89: quaedam animi inc., Caes. ...
auctōritās , ātis, f. (auctor), das Bestandhaben ... ... .: cuius auctoritas multum apud me valet, Cic.: his rebus adducti et auctoritate Orgetorigis permoti, Caes.: eius auctoritate impulsi, Nep.: alcis consilio atque auctoritate Lacedaemoniis bellum indicere ...
conciliātio , ōnis, f. (concilio), das Zusammenbringen, ... ... ., das Gewinnen für etw., quae aut conciliationis causā leniter aut permotionis vehementer aguntur, Cic. – als rhet. t.t. = das ...