ēlēctio , ōnis, f. (eligo), das Auswählen, ... ... non electionem (ducis) daret, Vell.: senatus electionem (legatorum) Galbae permiserat, Tac.: Pisonem Licinianum arcessi iubet, seu propriā electione sive Lacone instante, Tac.: erant virtute ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... praeter creditur ire, Lucr. 4, 386: causa mortis fuisse ei per Cn. Pisonem creditur, Suet.: pro certo creditur necato filio vacuam domum scelestis nuptiis fecisse, ...
laedo , laesī, laesum, ere, verletzen, versehren, ... ... beschwerlich fallen, lästig werden, minime multos, Ter. adelph. 864: Pisonem, Cic.: singulos modo, modo universos, absichtlich reizen, Sall.: neminem iniuste ...
prōnus , a, um (prō), vorwärts geneigt, sich vorwärts ... ... , Vell. u. Suet. – pr. in alqm, Tac.: favore in Pisonem pronior, Tac.: prona sententia, Val. Flacc.: pronis auribus accipi, williges ...
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... , Val. Flacc.: u. eine Pers. (= deren Asche u. Gebeine), Pisonem, Tac.: omnes suos, Hor.: sic ego componi versus in ossa velim, ...
in-culco , āvī, ātum, āre (in u. calco), ... ... , 156: mit folg. ut u. Konj., inculcarisne, ut C. Pisonem, generum meum, nominaret? Cic. Vat. 26. – 2) einer Sache ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... quidem me superabis ipso iudice, re autem ne consistes quidem ullo iudice, Cic.: Pisonem consulem nulla in re consistere umquam sum passus, Cic. – v. Prozesse ...
cōnscius , a, um (con u. scio), I) ... ... – δ) m. de u. Abl.: his de rebus conscium esse Pisonem, Cic. ad Att. 2, 24, 3. – ε) m. ...
con-demno , āvī, ātum, āre (con u. damno), ... ... . – II) v. Ankläger, jmds. Verurteilung durchsetzen, Cn. Pisonem accusavit condemnavitque, Suet.: Fannium Caepionem reum maiestatis apud iudices fecit et condemnavit, ...
ē-verbero , āvī, ātum, āre, I) emporschlagen, - ... ... , 6. § 20: verba quoque illa M. Ciceronis in L. Pisonem trigemina... figuram simulationemque oris pluribus simul vocibus everberaverunt, geißelten, Gell. 13 ...