aurum , ī, n. ( sabinisch ausum, s. Paul ... ... 369. – B) das goldene Zeitalter, redeant in aurum tempora priscum, Hor. carm. 4, 2, 39: subiit argentea proles, auro deterior, ...
2. recido , cīdī, cīsum, ere (re u. caedo ... ... , Quint.: recideret onme quod ultra perfectum traheretur, Hor.: quid enim prohibere et priscum ad morem recidere aggrediar? auf die alte Sitte zu beschränken, Tac.: ...
vocito , āvī, ātum, āre (Intens. v. voco), ... ... cum lis contestatur, atque olim. vocitabatur, P. Aufid. fr.: sunt qui Tiberim priscum nomen Latinum Albulam vocitatum litteris tradiderunt, Varro LL.: propter hos fluit amnis, ...
prīscus , a, um (v. prīs, dem griechischen ... ... 71), credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris, Cic.: quod loquitur priscum visum iri putat, altertümlich, Cic. – dah. L. Tarquinius ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... angreifen (vgl. Ruperti Tac. ann. 4, 3, 1), Priscum... corripuit delator, obiectans etc.,Tac.: statim corripit reum, Tac.: accusatione corripi, ...
īn-solitus , a, um, I) aktiv = einer Sache ... ... Curt.: victoria, Cic.: dentium stridor, Cels.: immodicus insolitusque clamor, Plin. ep.: priscum aliquod aut insolitum verbum, Cic.: m. Dat. (wem?), insolitus ...
invidiōsus , a, um (invidia), I) voll Neid ... ... .: ex eo iudicio tam invidiosus discessit, ut etc., Cic.: sive quia miserabiliorem (Priscum), sive quia invidiosiorem fore arbitrabatur, Plin. ep. – mit Praepp., ...
rūsticānus , a, um (rusticus), das Land od. ... ... .: quidam rusticanus, Cic.: sum quidam rusticanus upilio, Apul.: illud, quod loquitur, priscum visum iri putat, si plane fuerit rusticanum, Cic. – r. tugurium, ...