1. in , Praepos. mit Acc. = είς, u ... ... = unter, Pausanias ceperat complures Persarum nobiles atque in his nonnullos regis propinquos, Nep.: u. so oft in his bei Caes. u. ...
1. amo , āvī, ātum, āre (Stamm AM, ... ... inter se, sich (unter einander), Cic.: corde inter se, Plaut.: inter propinquos amandus, Plin. ep.: amandos timet, quos colit violat, Sen. – ...
ab-eo , iī, itum, īre (griech. ἄπειμι), I ... ... jmd. od. in etw., a) auf jmd.: ad sanos abeat tutela propinquos, Hor. – b) in etw.: in radices vires oleae abibunt, ...
1. sero (seruī), sertum, ere (zu Wz. ... ... s. argūmentumno. I, b), Liv.: colloquia cum hoste, Liv., colloquia per propinquos popularium, Liv.: orationes populares, Liv.: sermonem, Plaut.: sermones inter se, ...
inter (altindisch antar, innen, innerhalb, zwischen, ahd. ... ... Nähe, Ähnlichkeit u. des Gegenteils = einander, voneinander, Marius colles propinquos inter se occupat, Sall.: postquam haud procul inter se erant, Sall.: duobus ...
1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... 2: Regulum cogita, Plin. ep. 4, 2, 2: matrem, patrem, propinquos tantum cogitasti, Ps. Quint. decl. 6, 22 extr.: mit dopp. ...
tūtēla , ae, f. (tueor), das Ins-Auge-Fassen, ... ... Liv., od. administrare, ICt.: tutelam deponere, Liv.: ad sanos abeat tutela propinquos, Hor.: iudicium tutelae, Cic.: actio tutelae, ICt.: agere tutelae, ICt.: ...
ac-colo (ad-colo), coluī, ere, an ... ... oppidis, an dem Flusse liegen Städte, Plin. – absol., qui aedibus propinquos nostris accolis, Plaut. Bacch. 173: u. Partiz. subst., accolentes, ...
1. aliēnus , a, um (alius), Adi. m. ... ... Fremde, cives potiores quam peregrini, propinqui quam alieni, Cic.: in longinquos in propinquos, in alienos in suos irruebat, Cic.: neu malis alienos adiungere, quam sanguine ...
dī-moveo , mōvī, mōtum, ēre (dis u. moveo; ... ... ora talibus sonis, auftun, öffnen, Ov. – persönl. Objj., obstantes propinquos, sich hindurchdrängen durch usw., Hor.: turbam, Tac. u. Suet ...
re-linquo , līquī, lictum, ere, I) zurücklassen ... ... a) eig.: nebulonem hunc, Scip. Afr. b. Gell.: domum propinquosque, Caes.: Ilio relicto, Hor.: Roma relinquenda est, Ov.: volucres ova relinquebant ...
dē-genero , āvi, ātum, āre (degener), I) v. ... ... Entartung entstellen, -entwürdigen, -beflecken, entehren, Unehre machen, α) Pers.: propinquos, Prop. 4, 1, 79. – β) Lebl.: hanc (personam ...
restituo , uī, ūtum, ere (re u. statuo), I ... ... restituendi me (in das Vaterland aus der Verbannung), Cic.: sospites Romam ad propinquos, Liv. – b) wieder zustellen, wieder übergeben, wiedergeben, alqm ...
longinquus , a, um (longus), lang, weit, I ... ... . fernstehend, Plur. subst., in longinquos (Fernstehende), in propinquos (Nahestehende), in alienos (Fremde), in suos (Angehörige) irruebat ...
colloquium , ī, n. (colloquor), die Unterredung, ... ... , Planc. in Cic. ep.: colloquia serere cum alqo od. per propinquos popularium, Liv.: per colloquia de pace agere, Caes. – alqm ad colloquium ...
disceptātor , ōris, m. (discepto), der die Beweisgründe einer Streitsache ... ... , Cic.: disc. iuris, Cic.: agrorum, Tac.: litium omnium atque iurgiorum inter propinquos disc. et arbiter, Apul.: eodem anno inter populum Carthaginiensem et regem Masinissam ...