1. calx , cis, f., die Ferse, ... ... Ferse der Menschen u. Tiere, calces deteris, Plaut.: certare pugnis, calcibus, Cic.: v. Tieren, caedere calcibus, Plaut.: calce petere ...
1. occīdo , cīdī, cīsum, ere (ob u. caedo), I) zu Boden schlagen, alqm pugnis, Ter. adelph. 559: alqd, Varro r. r. 1, 31 in.: übtr., cocturā occisā, bei gedämpftem, schwachem Feuer, ...
... , einen Faustschlag geben, ICt.: alqm pugnis concīdere, Cic., contundere, onerare, Plaut.: quin pugnus in mala haereat, ... ... poet., pugno victus, im Faustkampfe, Hor.: so auch superare pugnis, Hor. – II) übtr., die Faust, als ...
ob-tundo (optundo), tudī, tūsum u. ... ... auf etw. schlagen, os alci, Plaut.: pectora pugnis, Firm. – Passiv, sum obtusus pugnis pessime, Plaut.: obtunso ore, Plaut. – II) durch Schlagen stumpf ...
ērādīco , āvī, ātum, āre (ex u. radix), ... ... enata, Varro r. r. 1, 17, 2. – scherzh. übtr., pugnis memorandis suis hominum aures, die Ohren zerreißen, Plaut. Epid. 446 sq ...
pavīmento , āre (pavimentum), I) einen Ort feststampfen, ... ... fester machen, befestigen, peccata, Augustin. serm. 332, 4: malam conscientiam pugnis (mit Schlägen an die Brust), ibid. 82, 14.
video , vīdī, vīsum, ēre ( altindisch véda, ich weiß ... ... m. Partiz. als Objekt, adulescentium greges Lacedaemone vidimus ipsi incredibili contentione certantes pugnis, calcibus etc., wie sie kämpften, Cic. – m. Acc. ...
doleo , doluī, dolitūrus, ēre, Schmerzen haben, I) ... ... tut weh, mihi dolet, cum ego vapulo, Plaut.: si stimulos pugnis caedis, manibus plus dolet, Plaut. – m. Acc., α) alqd ...
... zB. uxorem, Augustin.: alqm calcibus, pugnis, Plaut.: alqm lapidibus, Cic. fr.: hastili tergum alcis, Liv.: ... ... valide, Sen. rhet.: loris bene caesus, Gell. – Sprichw., stimulos pugnis caedere (= durch törichten Widerstand das Übel verschlimmern), Plaut. truc. ...
onero , āvī, ātum, āre (onus), I) beladen, ... ... überhäufen, überschütten, α) im üblen Sinne, alqm contumeliis, Cic.: pugnis, Plaut.: iniuriā, Ter. – β) im guten Sinne (s. Weißenb ...
foedo , āvi, ātum, āre (1. foedus), verunstalten, ... ... schändlich zurichten, verwunden, zerfleischen, crines, Verg.: unguibus ora et pectora pugnis, Verg.: ferro volucres, Verg.: foedare et proterere hostium copias, gräßlich zusammenhauen ...
pecto , pēxī, pexum u. pectitum (vulg. ), ere ... ... Colum. 12, 3, 6: dah. scherzh., alqm fusti od. pugnis, striegeln, derb abprügeln, Plaut. – Partic. pexus, a, um, ...
1. concīdo , cīdī, cīsum, ere (con u. caedo ... ... womit? durch Abl., alqm virgis, Cic.: alqm loris, Iuven.: alqm pugnis, Iuven.: alqm pugnis et calcibus, Cic. – u. im Pass. m. Ang. ...
nōbilis , e (urspr., aber archaist. Form gnōbilis, zu ... ... tua clarum et nobilem efficiunt, Sen. – m. folg. Infin., superare pugnis, berühmt als Kämpfer im Faustkampf, Hor. carm. 1, 12, 26 ...
incurso , āvī, ātum, āre (Intens. v. incurro), ... ... . bl. Acc., ubi vivos homines mortui incursant boves, Plaut.: inc. alqm pugnis, Plaut.: obvios, Tac.: Canninefates, Tac.: aciem, Tac.: armenta vel greges ...
con-tundo , tudī, tūsum, ere, zusammen - od ... ... hat, Cels.: contusi ac debilitati inter saxa rupesque, Liv. – alqm fustibus, pugnis, Plaut.: anum saxis, Hor.: planā palmā faciem (sich das G.), ...