1. pullulus , ī, m. (Demin. v. 1. pullus), I) das junge Tier, das Hühnchen, Täubchen usw., bellus pullulus, als Schmeichelwort, Apul. met. 8, 26. – II) übtr ...
2. pullulus , a, um (Demin. v. 3. pullus), schwärzlich, grauschwarz, terra, Colum. 2, 2, 19.
pullulo , āvī, ātum, āre (pullulus), I) intr. ausschlagen, hervorsprossen, -keimen, treiben, A) eig. u. übtr.: a) eig., v. Pflanzen usw., Verg., Colum. u.a. – b) poet. übtr., ...