2. opus , n. indecl., das Werk = die nötige ... ... bedürfte, Caes.: in eam rem fidem suam, si quid opus esse putaret (nötigenfalls), interponeret, Cic.: illud te rogo, sumptu ne parcas ulla ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... ad audiendum alqm ventitare, Plin. ep.: audivi Metrodorum, cum de his ipsis rebus disputaret, Cic. – u. ponere iubebam de quo quis audire vellet, Cic ...
timeo , uī, ēre, I) etw. od. jmd. ... ... deceptum, quod neque commissum a se intellegeret, quare timeret, neque sine causa timendum putaret, Caes.: tantum sit causa timendi, Ov.: alqm subit timendi pudor, Plin. ...
per-do , didī, ditum, ere, gleichs. zugrunde geben; ... ... den Weg zur Fl., Mart. – nomen, vergessen, Ter.: qui se putaret nihil habere, quod de existimatione perderet, Cornif. rhet.: ne quid aut ex ...
re-pōno , posuī, positum, ere, I) zurück-, rückwärts ... ... zurückerstatten, wieder zustellen, wiedergeben, nummos, Plaut.: donata, Hor.: cum reputaret quosdam ex debito aliquantum, quosdam nihil reposuisse, Plin. ep. – III) ...
re-puto , āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen ... ... cur milia multa animarum conveniant, Lucr.: non reputans, quid ille mallet, Cic.: reputaret cum animo praemia an cruciatum vellet, Sall.: nec iniuriā ex his, quae ...
balbus , a, um, (vgl. βαμβάλειν), stammelnd, ... ... ( das R) non posset dicere, perfecit meditando, ut nemo planius esse locutus putaretur, Cic.: os pueri b., Hor.: verba b., Hor.: balba de nare ...
1. pulcher , chra, chrum, u. pulcer , cra ... ... dies, Hor.: victoria, Iustin.: exitus, Flor.: ne pulchrum se ac beatum putaret, damit er sich nicht in einer behaglichen u. glücklichen Lage denken möchte, ...
arbitror , ātus sum, ārī (arbiter), I) den Beobachter, ... ... . 1, 11, 2 (Cic. Verr. 5, 106 liest man jetzt putaretur). – c) Parag. Infin. arbitrarier, Plaut. Amph. 932; Bacch ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... m. Abl. (durch), non quod minore numero militum consequi difficile factu putaret, sed ut etc., das Gelingen des Handstreichs, Auct. b. Alex. ...
exīstimātio , ōnis, f., I) die Meinung, ... ... existimationem lacerare, Suet.: alcis existimationem offendere od. oppugnare, Cic.: qui se putaret nihil habere, quod de existimatione perderet, Cornif. rhet.: nisi quid existimas in ...