parvitās , ātis, f. (parvus), die Kleinheit, ... ... . – II) übtr., die Geringheit, Unbedeutendheit, pretii, Donat.: quaestionis, Gell.: mea p., meine Wenigkeit = ich, Val. Max. praef ...
prae-sēmino , (āvī), ātum, āre, I) vorher ... ... 14 extr. – II) bildl.: 1) vorher ausstreuen, quaedam quaestionis huius lumina, Augustin. epist. 9, 2. – 2) zu etwas ...
explicātor , ōris, m. (explico), der Entwickler, Erörterer, Verdeutlicher, commodior expl., Cic. de inv. 2, ... ... explicator prudens, severus, gravis (v. Thukydides), Cic. or. 31: grandis quaestionis expl., Augustin. epist. 31, 7.
scrīptiōnālis , e (scriptio), die (schriftliche) Abfassung betreffend, species quaestionis, Mart. Cap. 5. § 463.
ratiōcinātīvus , a, um (ratiocinor), zur Schlußfolge gehörig, -dienend, syllogistisch, folgernd, a) als rhet. t. t.: genus quaestionis, Cic.: quaestio, Quint.: status, Ouint. – b) als gramm. ...
apex , picis, m. (apio), die äußerste ... ... Apex, Quint. u. spät. Gramm. – übtr., nullum apicem quaestionis praemittere, auch nicht ein Tüpfelchen der Fr. übergehen, Arnob.: disputare de ...
iūdex , icis, m. (ius dicere = iudicare, s. ... ... 4, 12: iudices vitae necisque (über L. und T.), Iustin.: iudex quaestionis, der vom Prätor gewählte u. oft dessen Stelle als Vorsitzender des Gerichtes ...
ex-cipio , cēpī, ceptum, ere (ex u. capio), ... ... invidiam, Nep.: laudem ex alqa re, Cic.: has partes, Nep.: magnae quaestionis pondus (Last), Tac. dial.: rem publicam (ihre Verteidigung), Liv ...
tabella , ae, f. (Demin. v. tabula), I) ... ... ( Papiere ), tabellae emptionis, Kaufbrief, Kaufvertrag, Sen. rhet.: tabellae quaestionis, Niederschrift der peinlichen Aussagen, Cic.: tabellae dotis, Ehevertrag, Suet.: ...
... hae quaestiones in senatu habitae, Cic.: quod aestivum tempus instantis belli, non quaestionis esse arbitrabatur, dem bevorstehenden Kr., nicht einer Unters. gehöre, Caes ... ... . Chr. statt der Volksgerichte eingesetzt, Cic. Brut. 106. – iudex quaestionis, der die Kriminaluntersuchungen unter der Aufsicht des Prätors leitende ...
assertor (adsertor), ōris, m. (2. assero), der Vertreter ... ... .: Epicurus, voluptatis ass., Sen. fr.: idoneus veritatis ass., Lact.: ass. quaestionis, der die Untersuchung vollständig durchführt, Macr.
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... in consilium advocare, zu einer B. berufen, Cic.: venire in consilium publicae quaestionis, Cic.: adesse in consilio, Cic.: mittere iudices in consilium, die R ...
scrūpulus (in Hdschrn. auch scrīpulus), ī, m. (Demin ... ... Plin. ep.: sine scrupulo, ohne Bedenken, Colum. – mit Genet., quaestionis, Apul. apol. 48. – b) die ängstliche, kleinliche Grübelei ...
in-expertus , a, um, I) aktiv = etw. ... ... allg., in der Praxis noch nicht vorgekommen, unerlebt, noch unbekannt, genus quaestionis, Plin. ep.: carmen, Stat. – 2) prägn., noch ...
praetextus , Abl. ū, m. (praetexo), I) der ... ... II) der Vorwand, sub levi verborum praetextu, Liv.: sub praetextu quaestionis, Petron.: praetextu verborum adhibito, Lampr.: hoc praetextu, Iustin.
cālīginōsus , a, um (1. caligo), voll nebeliger Dünste, dunstig, nebelig, umnebelt, düster, umdüstert, bedeckt, I) eig.: caelum nebulosum ... ... Dunkel gehüllt, dunkel, nox, dunkle (ungewisse) Zukunft, Hor.: caliginosissimae quaestionis obscuritas, Augustin.