1. laqueo , laqueāns, laqueātus (laqueus; vgl. laquear), ... ... im Partiz. Präs. laqueāns m. Akk., sidera ignibus in varias caelum laqueantia formas, die Himmelsdecke mit verschiedenen Bildern wie einen Plafond zierend, Manil. ...
queo , īvī u. iī, itum, īre (Anom.), ... ... quando ut volumus non licet, Ter. – m. Infin., quod officiose factum queant dicere, Cic. de amic. 71: quis est, qui pro rerum atrocitate ...
mītēsco (mītīsco), ere (mitis), I) mild werden, ... ... mild werden, mitescit ervum, Plin.: sunt (herbae) quae mitescere flammā mollirique queant, Ov. – II) übtr.: 1) gelinde werden, mitescit ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... tibiis), Ov.: in quibus aura illa concipitur, Quint.: quorum nomina nostro ore concipi nequeant, nicht in unsern Mund genommen, d.i. nicht ausgesprochen werden können, ...
convīcium , iī, n. (= convocium, aus con u. ... ... ne eosdem illos libellos, quos tibi hendecasyllabi nostri blanditiis elicere non possunt, convicio scazontes extorqueant, Plin. ep. 5, 10 (11), 2. – Meton., nemorum ...
reciproco , āvī, ātum, āre (reciprocus), I) tr. ... ... 10: quod (animarum amicitiae) nec mutuae sint nec reciprocari (erwidert werden) queant, Apul. de dogm. Plat. 2, 13 extr. – II) intr. ...
super-iacio , iēcī, iectum (iactum), ere, I) oben ... ... überwerfen, über etwas hinauswerfen, arbores tantae proceritatis, ut sagittis superiaci nequeant, Plin.: scopulos superiacit undā pontus, Verg. – III) hinausschreiten über ...