arceo , cuī, ēre (v. Stamme ARC, wov. ... ... verschließen, einschließen, einhegen, 1) eig.: alvus arcet et continet quod recipit, Cic.: nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus, Cic. – 2) übtr ...
rūrsus u. rūrsum (altlat. rūsus, rūsum, ... ... I) rückwärts, zurück, rursum cadere, zurückfallen, Plaut.: rursum se recipit, Caes.: rursum trahunt, Cic.: rursum reditum ad vada tetulit, Catull.: ...
... , Caes.: quem moriturum miserat militem victorem recipit, Vell.: totidem, quot dixit, verba recepit (durchs Echo ... ... Cic.: assentatio nocere nemini potest, nisi ei, qui eam recipit atque eā delectatur, Cic.: nullam excusationem receperunt, Sen. – v. lebl. Subjj., nec inconstantiam virtus recipit nec varietatem natura patitur, Cic.: ...
dē-do , didī, ditum, ere, hingeben = zu jmds. ... ... Liv.: Helorumque atqus Herbesum dedentibus ipsis (indem sich dieselben Städte selbst ergaben) recipit, Liv. 24, 35, 1: u. Partiz. Perf., si statim ...
1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... fühlen, gew. mit einer Negation, non capiunt angustiae pectoris tui, non recipit levitas ista... tantam personam, Cic.: nullam esse gratiam tantam, quam non capere ...
cāsus , ūs, m. (cado), das Fallen, ... ... casum mutare, Quint.: verbum per casus ducere, Quint.: non omne nomen casus sex recipit, Sen. – B) übtr.: a) das Fallen, Stürzen ...
ēlātus , a, um (v. 2. effero), I) ... ... desiderat, Quint. 6, 2, 19: res elatior quam pressa et civilis oratio recipit, Sen. contr. 1, 8, 16: u. vom Redner selbst, ...
ac-cipio , cēpī, ceptum, ere (ad u. capio), ... ... . fumum (v. einem Raume), Col.: accipit (Peneus) amnem Orcon nec recipit, läßt ihn zu, nimmt ihn aber nicht in sich auf, Plin.: ...
cūrātio , ōnis, f. (curo), das Sichangelegenseinlassen, I) ... ... .: procedit recte curatio, nimmt ihren gehörigen Verlauf, geht glücklich vonstatten, Cels.: recipit (läßt zu) hanc curationem puerilis aetas, Cels.: recusare omnem curationem austeram ...
dīlātio , ōnis, f. (differo), I) der Aufschub ... ... . – absol., sine dilatione, Liv. u.a.: res dilationem non recipit od. non patitur, leidet keinen Aufschub, Liv.: ceteri affectiones dilationem ...
flexūra , ae, f. (flecto), I) die Biegung ... ... Col. 5, 6, 22: im Bilde, virtus recta est; flexuram non recipit, Sen. ep. 71, 20. – II) übtr., als gramm. ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... possis, Curt. – β) v. Magen: alvus arcet et continet, quod recipit, Cic.: alvus alias cibos non transmittit, alias non continet, Plin.: u ...
condicio , ōnis f. (condīco), A) im weitern Sinne = ... ... Cic.: nasci eādem condicione, Cic.: generari mortali condicione, Cic.: mortalis condicio alqd recipit od. non recipit, Vell.: eā condicione nati sumus, ut etc., Cic. – est enim ...
dēlēgātio , ōnis, f. (delego), I) die Anweisung ... ... de ben. 6, 5, 2. – übtr., delegationem res ista non recipit, duldet keine Übertragung, Sen. ep. 27, 4. – II) ...
contrōversia , ae, f. (controversus), I) die entgegengesetzte ... ... est contentio inter homines doctos in verbi controversia posita, Cic. – alqd nullam controversiam recipit, Cels.: alqd relinquitur in controversia (Ggstz. alqd nobis convenit cum adversariis ...