1. pāx , pācis, f. (zu paciscor, pango, ... ... pacem, Sall. fr.: pacem ratam (gesichert) velle, Sall.: reconciliare pacem, Nep.: recuperare pacem, Sall.: redimere pacem obsidibus datis, Caes.: reparare ...
aliēno , āvī, ātum, āre (alienus), gegen sich od. ... ... Freund zu sein, feind od. abtrünnig werden, abfallen (Ggstz. conciliare, reconciliare, allicere), omnes a se bonos, Cic.: alcis voluntatem ab alqo, Cic.: ...
medeor , ērī (vgl. meditor), heilen, helfen, ... ... , Vell. 2, 25, 4: ut medendis corporibus animi multo prius militum imperatori reconciliarentur, Liv. 8, 36, 7: passiv, ut ex vino stomachi dolor ...
1. ac-cendo , cendī, cēnsum, ere (ad u. ... ... – im Ggstz., qui nunc (eos) quasi stimularent et accenderent, nunc quasi reconciliarent ac componerent, Plin. ep.: ducibus plebis accendit magis certamine animos quam minuit, ...
stimulo , āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem ... ... Acc.: alqm incitare et stimulare, Liv.: alqm stimulare et accendere (Ggstz. reconciliare et componere), Plin. ep.: animos (v. einer Begierde), Liv.: ...
Etrūria (vulg. Aetrūria, Gromat. vet. 250, 19), ... ... , Liv. 5, 1, 3: meton. = die Etrusker, Etruriae animos reconciliare, Liv. 5, 5, 10. – Dav. Etruscus , a, ...
1. concordia , ae, f. (concors), die Einherzigkeit (vgl ... ... concordiam redigere ordines, Liv.: multitudinem hominum in quoddam vinculum concordiae redigere, Augustin.: concordiam reconciliare, Liv. (u. reconciliatio concordiae, Cic.): concordiam restituere et conciliare, ...
re-compōno , (posuī), positum, ere, I) wieder in ... ... 1, 7, 68. – II) übtr., wieder besänftigen, alqm reconciliare ac rec. (Ggstz. stimulare et accendere), Plin. ep. 6, ...