gregātim , Adv. (grex), I) herdenweise, von Tieren, Col. u. Plin. – II) übtr.: A) haufen-, scharenweise, von Menschen, Cic. u.a.: v. Sachen, Cypr. epist. 27, 1. ...
aggregātio (adgregātio), ōnis, f. (aggrego), I) das Beigesellen, Zuzählen Boëth. inst. arithm. 1, 20 u.ö. – II) das Zusammenhäufen, Aufhäufen, lactis, Th. Prisc. gyn. 3, 1.
sēgregātim , Adv. (segrego), abgesondert, besonders, Prud. ham. praef. 39. (Serg.) expl. in Donat. 560, 10.
sēgregātio , ōnis, f. (segrego), die Absonderung, Trennung, Tert. de anim. 43. Chalcid. Tim. 279.
aggregātim , Adv. (aggrego), herdenweise, scharenweise, Spät.
congregātio , ōnis, f. (congrego), die Zusammenherdung, I ... ... quam naturalis quaedam hominum quasi congregatio (Trieb zum g. Z., Geselligkeitstrieb), Cic. de rep. 1, 39: u. so philosophia promittit sensum communem, humanitatem et congregationem, Sen. ep. 5 ...
congregātor , ōris, m. (congrego), der Vereiniger, Augustin. serm. 223, 2. Ambros. in psalm. 39. § 22. Arnob. 6, 13.
congregātus , Abl. ū, m. (congrego), das Sichzusammengesellen, hominum, Iul. Val. 2, 34 (21 in.).
congregātim , Adv. (congrego), vereint, Prud. cath. 7, 143.
sēgregātīvus , a, um (segrego), trennend, distributiv, pronomina, Asper 550, 36 K.
congregātivē , Adv. (congregativus), vereinigungsweise, Ps. Asper gramm. (V) 552, 14 K.
congregātīvus , a, um (congrego), zur Vereinigung dienend, Vereinigungs - (Ggstz. discretivus), adverbia (simul, una etc.), Prisc. 15, 36.
... mater segregat egregiam subolem, Nemes. cyn. 156 sq.: oves segregatae, Phaedr. 3, 15, 3. – II) übtr., übh. ... ... ab se, Plaut.: virtutem a summo bono, Cic.: vita beata comitatu pulcherrimo segregata, Cic. – ut segregaret pugnam eorum, Liv.: s. ...
dē-fio , fierī, Passiv zu deficio (s. Prisc ... ... ita animus per oculos meos meus defit, Plaut. mil. 1261: defit calori congregatio ac rursus eruptio, Sen. nat. qu. 6, 13, 6: eadem ...
canor , ōris, m. (cano), der Klang, die Melodie, der Gesang, als Aggregat heller u. harmonischer Töne (vgl. Quint. 1, 10, 22), c. cygni, Lucr., oloris, Ven. Fort.: cygneo canore vox dulcior, Hieron.: ...
com-mino , āre, zusammentreiben, adveniunt illi vinarios utres ferentes et gregatim pecua comminantes, Apul. met. 7, 11.
globātim , Adv. (globo), klumpenweise, haufenweise, Amm. 27, 9, 6. Gloss. IV, 84, 3 gregatim glouatim.
sōlivagus , a, um (solus u. vagus), allein-, einzeln herumschweifend, I) eig.: bestiae (Ggstz. congregatae), Cic.: ferae insociabiles et solivagae, Augustin.: non singulare nec solivagum genus hoc ...
replicātio , ōnis, f. (replico), das Zurückfalten, Wiederaufrollen ... ... die Lösung des Gürtelknotens, Arnob. 3, 25: ut replicatione quādam mundi motum regat atque tueatur, durch eine gewisse Rückbewegung (= in sich selbst zurückkehrende, kreisförmige ...
discrētīvē , Adv. (discretivus), unterscheidend (Ggstz. congregative), Donat. Ter. eun. 1, 2, 43. Asper 552, 13 K.