succlāmātio , ōnis, f. (succlamo), das Zurufen, Zuschreien, gew. Plur., succlamationes frequentes, Liv. 42, 28, ... ... succlamationibus, Liv. 28, 26, 12: si succlamationibus apud contionantem imperatorem significent, quid sentiant, Liv. 40, 36, 4.
... im Acc., qui illud quod ego dicam adsentiant, Plaut. Amph. 824. – assentio tibi mit folg. ut ... ... Att. tr. 476: pol magis curabo, ut, ubi cognorint, omnes unā assentiant, Pompon. com. 467: assensere omnes, Verg. Aen. 2, 130 ...
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... wie, zum Beispiel, ea se sola percipere dicunt, quae tactu intimo sentiant, ut dolorem, ut voluptatem, Cic.: eādem mente res dissimillimas comprehendimus, ut ...
utrum , Adv. (uter), auch verstärkt durch ne u. ... ... essent rhetorices, an etc., Quint. – β) m. anne: utrum illi sentiant, anne simulent, tu intelleges, Cic.: quaerendum utrum una... anne plures, Cic ...
sentio , sēnsī, sēnsum, īre (wohl zu ahd. sinnan ... ... 34. – absol., nusquam sentio, Plaut.: ita, ut ne vicini quidem sentiant, Cic. – 2) prägn.: a) etwas (die Wirkung von ...
sectio , ōnis, f. (seco), I) das Schneiden ... ... gub. dei 7, 1, 3: Plur., bibitur ante sectiones punctionesque, ne sentiantur, Plin. 25, 150. – c) das Verschneiden, Kastrieren, ...
con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... zB. illi inter se congruunt concorditer, Plaut.: ne nos inter nos congruere sentiant, Ter. – m. in u. Akk., Bruttii non societate ...
voluntās , ātis, f. (2. volo), der Wille ... ... , Cic.: Plur., ut vestrae mentes atque sententiae cum populi Romani voluntatibus suffragiisque consentiant, Cic. Mur. 1. – e) das Vorhaben, ...
quam-quam , Coni., wenn auch noch so, deutsch ... ... ): quamquam sensus abierit, tamen suis et propriis bonis laudis et gloriae, quamvis non sentiant, mortui non carent, Cic.: quamquam sint in quibusdam malis, tamen hoc nomen ...
coniecto , āvī, ātum, āre (Frequ. v. conicio), ... ... Quint. – zugleich m. ex u. Abl., si ex eo quid sentiant coniectandum sit, Liv.: medicus ex his coniectare (debeat), quando cibus dandus sit ...
... consentiunt, Quiat.: ut vestrae mentes atque sententiae cum populi Romani voluntatibus suffragiisque consentiant, Cic. – δ) m. de u. Abl., de ... ... – β) m. Dat., ut principiis (mit den A.) consentiant exitus, Cic. – od. m. cum u ...
dis-sentio , sēnsī, sēnsum, īre, in der Gesinnung ... ... ep. 20, 2: u. mit- oder voneinander, numquid vestis tua domusque dissentiant, Sen. ep. 20, 3; vgl. Quint. 7, 3, ...
sagāciter , Adv. (sagax), scharf, I) von den physischen Sinnen, sag. u. sagacius odorari, v. Hunden, Colum., ... ... alcis, Suet.: tu sagacius odorabere, Cic.: ut odorer, quam sagacissime possim, quid sentiant etc., Cic.