ūtor , ūsus sum, ūtī, von etwas Gebrauch machen, ... ... numquam aut raro ad impotentiam uti, Vell.: ea, quibus ad res divinas uti solemus, Colum. – m. dopp. Abl., vel imperatore vel milite me ...
agito , āvī, ātum, āre (Intens. v. ago), ... ... pueri, Hor.: facete agitavit in tribunatu Gracchum, Cic.: quas personas agitare solemus, non sustinere, Cic.: alcis saevis fastidia verbis, Hor. 3) ...
2. vulgō (volgō), Adv. (eig. Abl. v ... ... Cels.: verum illud verbum, quod v. dici solet, Ter.: ut v. uti solemus, Quint.: hoc quod v. sententias vocamus, Quint.
ad-amo , āvī, ātum, āre, lieb gewinnen, I) = einer Pers. od. Sache seine Zuneigung (Liebe) schenken, zu jmd. od. etw. ... ... Cic. de fin. 1, 69: etenim si loca, si fana... adamare solemus.
inquam , is, it, Perf. inquiī, verb. defect. ( ... ... , inquam, omnis etc., Cic. – c) bei Einwendungen, zB. non solemus, inquit (sagt man), ostendere, Cic. Acad. 2, 60. – ...
cūstōdio , īvī od. iī, ītum, īre (custos), ... ... conscendissent, custodiret, Liv.: m. ne u. Konj., lugentem timentemque custodire solemus, ne solitudine male utatur, Sen.: u. so alqm c., ne ...
calculus , ī, m. (Demin. v. 2. calx), ... ... calculus? Laus Pisonis 196: im Bilde, tibi concedo, quod in duodecim scriptis solemus, ut calculum reducas (einen Stein wieder zurückziehst = eine Handlung zurücknimmst), ...
dēfīnītē , Adv. m. Superl. (definitus), abgegrenzt ... ... Plin. pan.: vel separatim (ohne spezielle Beziehung, im allgemeinen, abstrakt) dicere solemus de genere universo vel definite (mit spezieller Beziehung, konkret) de singulis ...