1. cūdo , ere (vgl. ahd. houwan, angels. ... ... ) schlagen, klopfen, stampfen, Lucr. 1, 1044; 4, 185: spicas fustibus, Col. 2, 20, 4: fabam, Donat. Ter. eun. ...
ef-frico , frixī, fricātum, āre (ex u. frico), aus-, abreiben, calices probe, Apul.: spicas decerptas, Tert.: sudorem equi fronte, Apul.: im Bilde, illis hebetibus et obtusis robigo animorum effricanda est, Sen. ep. 95, ...
2. meto , messuī, messum, ere (vgl. griech. ... ... Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie ...
spīca , ae, f. u. spīcum , ī, n ... ... spica triticea (Plur.), Claud. Mam.: fundit frugem spici ordine structam, Cic.: spicas desecare, Liv. – 2) übtr.: a) der hellste Stern im ...
2. dē-cido , cidī, ere (de u. cado), ... ... manu elapsus in mediam cohortem hostium decidit, Iustin.: metentibus (den M.) cruentas spicas in corbem decidisse, Val. Max. So nun bes.: α ...
cor-ruo , ruī, ruitūrus, ere (con u. ruo), ... ... allg.: 1) eig.: hanc rerum summam, Lucr.: corpus, Apul.: eo spicas, Varro LL. – 2) übtr.: in quo me corruerit genere ( ...
ex-cutio , cussī, cussum, ere (ex u. quatio), ... ... Eccl.: iugum, Plin. pan.: litteras in terram, Cic.: oculum, Suet.: baculis spicas, ausdreschen, Col.: equi vestigium excussum ungulā (von dem Hufe), ...
baculum , ī, n. u. (spätere Form) baculus ... ... . ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken ...
auspico , āvī, ātum, āre (auspex), Auspizien halten, ... ... v. Lebl., = etw. andeuten, prophezeien, hesternum illi imbrem lacrimas auspicasse, Apul. flor. 16. p. 21, 21 Kr. – / auspicatus ...
com-pāsco , (pāvī), pāstum, ere, I) v. intr., ... ... .: pabulum in fundo, Varr. r. r. 2. praef. § 5: spicas oportet compasci, Varr. r. r. 1, 53. – b) prägn ...
cōn-spicor , ātus sum, ārī (1. conspicio), I) v ... ... 9. p. 10, 19 Kr. – aktive Nbf. cōnspico, wovon conspicasset, Greg. Tur. de glor. mart. 1, 35. p. 762 B ...
perspicāx , ācis (perspicio), scharfsichtig, a) physisch: ... ... naturā est, Cic.: tam perspicaci iudice, Apul. apol. 53: id quod intellectu perspicassimo assequi non valemus, Augustin. de peccat. merit. 3, 2.