dīstantia , ae, f. (disto), I) das ... ... Veneris) finibus, Plin.: intervalla et distantias habere, Vitr.: quod longiores habent distantias ad mundum, weil ihre Polhöhe ... ... morum studiorumque, Cic. de amic. 74. – Plur., quaedam distantiae coloris rufi, Gell. 2, ...
īnstantia , ae, f. (insto), eig. das Auf-dem-Nacken-Sein: ... ... übtr., die Gegenwart, unmittelbare Nähe, Cic. de fato 27: instantia atque imminentia fraudis, Nigid. bei Gell. 9, 12, 6. – ...
īnstanter , Adv. (instans), mit großer Heftigkeit, leidenschaftlich, ... ... instantius ›si frater‹, inquit, ›tuus etc.‹, Plin. ep. – instantissime compellere, Apul.: desiderare in senatu instantissime, ut etc., Gell.: praeclaris studiis instantissime deditus, Aur. Vict.
obstantia , ae, f. (obsto), I) das Davorstehen, terrae, Vitr. 9, 5, 4. – II) der Widerstand, ... ... Hinderung, das Hindernis, aëris, Vitr.: calculus liberatus ab obstantia, Vitr.
exstantia , ae, f. (exsto), die Hervorragung, sine ulla exstantia, Col.: ventris, Cael. Aur.: venarum frontis, Cael. Aur.: tumoris, Cael. Aur.
abstantia , ae, f. (absto), die Entfernung, der Abstand, Vitr. 9, 1, 11.
... stets gleiche Verhalten, pertinacia aut constantia intercessoris, Cic.: stabilitas et constantia benevolentiae, Cic.: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. b. Alex.: ... ... constantia? Cic.: philosophi spectandi sunt ex perpetuitate et constantia, Cic.: constantiae causā (um konsequent zu bleiben) defendere alqd ...
... constantius provinciae regerentur, Tac.: alqam ardentius et constantius amare, Suet.: constantissime retinere amicitias, Suet. – constantius foret, es verriete größere Festigkeit ... ... . sibi dicere, Cic.: dici posse constantius, Cic.: quamquam haec non constantissime dici mihi videntur, Cic.: satisne ...
substantia , ae, f. (substo), der Bestand, ... ... Wesen, Existenz, Quint.: non habere substantiam, nicht existieren, kein Wesen haben, Sen.: diversae esse substantiae, Frontin.: non est propria in ista nube substantia nec corpus est, sed mendacium, sine re similitudo Sen ...
stantārius , a, um (stans v. sto), im Stehen, auf dem Flecke, mors, Iul. Val. 3, 22 extr. (3, 17. p. 124 [a] ed. Paris.).
Cōnstantīna , ae, f., I) Tochter Konstantins des Gr., Amm. ... ... u. 38, 3. – Dav. Cōnstantīnēnsis u. Cōnstantīniēnsis , e, von Konstantina (in Numidien), konstantinisch, civitas, ...
praestanter , Adv. (praestans), vorzüglich, vortrefflich (trefflich), ... ... acut. 1, 4, 43: senatus auctoritas, cui vosmet ipsi praestantissime semper in mea causa praefuistis, Cic. de dom. 142: eloqui praestantissime (res divinas humanasque) posse, Quint. 12, ...
... 40. – Dav.: a) Cōnstantiacus , a, um, des Konstantius, legiones, Amm. 21, 11, 2. – b) Cōnstantiānus , a, um, konstantianisch, des Konstantius, thalamus, Amm.: praetura, Cod. Theod.
in-dīstanter , Adv. (in u. disto), I) ungetrennt, ohne Absetzen der Stimme (vorher dafür sub uno accentu et uno spiritu), Prisc. 2, 1. – II) ohne Unterschied, ohne Ausnahme, Amm. 27, 9, ...
praestantia , ae, f. (praestans), die Vorzüglichkeit, Vortrefflichkeit, ... ... mentis, Cic.: animantium reliquorum, vor anderen Geschöpfen, Cic.: si quam praestantiam virtutis, ingenii, fortunae consecuti sunt, Cic.
dīstantīvus , a, um (distantia) = διαστηματικός, einen Abstand bildend, Tert. de anim. 9. Chalcid. Tim. 16.
incōnstanter , Adv. (inconstans), unregelmäßig, unbeständig, inkonsequent, ... ... negare inc., ut etc., Liv.: inconstantius agere, M. Aurel. in Fronto ep. ad M. Caes. 3, 2. p. 40, 18 N.: haec inconstantissime dicuntur, in dieser Behauptung ist nicht ...
Cōnstantīnus , ī, m., vollst. Flavius Valerius Constantinus, römischer Kaiser mit dem Beinamen der ... ... sqq. Amm. 21, 10, 8. – Dav. Cōnstantīniānus , a, um, konstantinianisch, des Konstantinus, genus, Amm.: praetura, Cod. Theod.
incōnstantia , ae, f. (inconstans), die Unbeständigkeit, Inkonsequenz, Veränderlichkeit, ... ... , Cic.: frontis et hominum, Quint.: fulgoris, Plin.: absol., quid est inconstantiā turpius? Cic.: famam inconstantiae pertimescere, Cic.
substantīvus , a, um (substantia), selbständig, für sich selbst bestehen könnend, res, Tert. adv. Prax. 26 u.a.: verbum, das Verbum sum als selbständiges Prädikat, Prisc. 8. 51.
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro