ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... od. praecipitem ad certamen, Liv.: pravis et externis religionibus captas mentes velut furialibus stimulis ad omne scelus et ad omnem libidinem agere, Liv.: irā deorum ad tantum ...
2. ācer , cris, cre (verwandt mit aceo, acies, ... ... .: u. im Bilde, acres subiectat lasso stimulos, Hor.: secundae res acrioribus stimulis animos explorant, Tac. II) übtr.: A) von den äußeren ...
moveo , mōvī, mōtum, ēre (vielleicht zu altindisch) mīvati, ... ... movere non potuit, Cic.: quem cum minus quam vellet moveret, Nep.: suis quemque stimulis m. ad bellum, Liv. – Passiv, Lentulus aeris alieni magnitudine movetur ...
agito , āvī, ātum, āre (Intens. v. ago), ... ... aufregen, anspornen, reizen zu etw., absol., quem gloria Turni obliquā invidiā stimulisque agitabat amaris, den des Turnus Ehre mit scheelem Neid aufregt u. stachelndem ...
fodio , fōdī, fossum, ere (vgl. griech. βόθρος, ... ... stechen, 1) eig.: a) durchstechen, durchbohren, alqm stimulis, Plaut.: multos pugionibus, Tac.: militem hastā, Tac.: spumantis equi fodere calcaribus ...
explōro , āvī, ātum, āre, ausspähen, I) ... ... Probe stellen, prüfen, tyranni fidem, Lucan. 8, 582: secundae res acrioribus stimulis animos explorant, mit schärferem Stachel prüft Wohlergehen das Herz, Tac. hist. ...
... . Plin.: dah. verächtlich, dum te stimulis fodiam, Cic.: parce stimulis, unser »schone die Peitsche«, Ov. – Sprichw., s. ... ... – b) der anregende, der Sporn, der Antrieb, animum stimulis gloriae concitare, Cic.: alci stimulos admovere, Cic., adicere, ...
in-candēsco , canduī, ere, weiß werden, I) ... ... (Witterung) toto autumni incanduit aestu, Verg. – übtr., invidiae quondam stimulis incanduit atrox Alecto, Claud. in Rufin. 1, 25: studii mei ardor ...
prohibitio , ōnis, f. (prohibeo), die Verhinderung, Paul. dig. 3, 3, 42 pr. – bes. die ... ... Rom. legg. coll. 15, 2. § 1: ad credendi studium prohibitionis ipsius stimulis excitatur, Arnob. 2, 5.