hariolātio (ariolātio), ōnis, f. (hariolor), die Wahrsagung ... ... Weissagung, Cornelii sacerdotis, Gell. 15, 18, 3. – Plur., superstitiosae hariolationes, Enn. fr. scen. 57 (b. Cic. de div. ...
superstitiōsus , a, um (superstitio), I) weissagerisch, subst. ... ... vox, Poëta trag. inc.: hariolationes, Enn. fr.: homo, Plaut.: si ista superstitiosa aut hariola est, Plaut. – II) abergläubisch (Ggstz. ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... tamen ea magnitudo hominis erit, Liv.: quid mirum si in auspiciis... imbecilli animi superstitiosa ista concipiant? Cic.: opulentia (Reichtum), quantam qui oculis non subiecere, ...