in-novo , āvī, ātum, āre, erneuern, verändern, plurima, ICt.: animas corporibus innovatis suscitare, Lact.: se ad suam intemperantiam, seiner früheren Zügellosigkeit von neuem sich hingeben (Raum geben), Cic. Pis. 89.
suscepto , āvī, āre (Intens. v. suscipio), übernehmen, über sich nehmen, Apul. met. 2, 30 u. 11, 29 H. (die Hdschrn. u.a. Ausgg. suscitare).
1. fōns , fontis, m. (v. fundo, s ... ... der Gnade), Sen.: f. perennis, Hirt. b. G.: putealis, Col.: suscitare et elicere fontem, Plin. ep.: fons aquae prorumpebat ab ea parte, Hirt ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... s. facio no. I, B, 1, β: b. concitare, excitare, suscitare, Cic.: b. concire, Liv.: b. movere, commovere, Cic.: b. ...
sus-cito , āvī, ātum, āre (cieo), I) erheben ... ... Cass. in Cic. ep.: Romanum cum Saguntino bellum, Liv.: tantum bellum suscitare conari contra bellosum genus, Cael. Antip. fr.: susc. caedem, Verg.: ...
intel-lego , lēxī, lēctum, ere (inter u. lego), ... ... , intellecto in quos saeviretur, Tac. ann. 1, 49: intellecto quantum bellum suscitaret, Iustin. 38, 3, 6. – II) vermittels des Erkenntnisvermögens etwas ...