1. taurea , s. taura.
2. taurea , s. taureus.
cȳanus (od. - os ), ī, m. (κύανος), I) die blaue Kornblume (Centaurea Cyanus, L.), Plin. 21, 48 u. 68. – II) ...
resilio , siluī, sultum, īre (re u. salio), I) zurückspringen, von Menschen, Taureae dextrum umerum sauciavit atque ita resiluit, Claud. Quadr. fr.: interim tamen recedere sensim datur; quidam (oratores) et resiliunt, quod est plane ridiculum, ...
taureus , a, um (taurus), von Stieren (Rindern), Stier ... ... . meton. = Handpauke, Ov. fast. 4, 342. – subst., taurea, ae, f., der Ochsenziemer, Iuven. 6, 492. ...
hyoseris , is, f. (ὑόσερις), eine der Endivie ähnliche Pflanze, nach Sprengel die schwarze Flockenblume (Centaurea nigra, L.), Plin. 27, 90.
limnēstis (limnētis), idis, f. (λιμνηστις od. λιμνητις), die sonst centaurea maior gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 34.
crocodīlēon , ī, n. (*κροκοδείλιον), eine nach der rauhen Oberfläche der Stengel benannte Pflanze (viell. Centaurea crocodilium, L.), Plin. 27, 64.
hippophaeston , ī, n. (ἱππόφαιστον), eine stachelige Pflanze, viell. Centaurea Calcitrapa (L.), Plin. 27, 92.
taura , ae, f. (Fem. v. ταῦρος), eine unfruchtbare Zwitterkuh (s. Fest. 352 [ ... ... 2, 5, 6, Colum. 6, 22, 1: Nbf. taurea, Serv. Verg. Aen. 2, 140.
tergum , ī, n. (zu griech. τέρφος, στέρφος, ... ... meton., das aus Fell od. Leder Bereitete, zB. der Schlauch, Ov.: taurea terga, Handpauken, Ov.: Sulmonis, Schild, Verg.: duro intendere brachia ...
dē-bello , āvī, ātum, āre, I) intr. den ... ... ) einen Kampf (Streit) auskämpfen, auf Leben und Tod kämpfen, Centaurea cum Lapithis rixa super mero debellata, Hor. carm. 1, 18, 9. ...
centaurēum , ī, n. u. centaurium , ī, n ... ... Form -ium, Lucr. 2, 401. Plin. 25, 66: centaurium maius (Centaurea Centaurium, L.) u. minus (Gentiana Centaurium, L.), Plin. 25, ...