nī , Adv. u. Coni., I) altert. = ... ... partium: quidni? Cic.: bei Späteren auch mit non verb., quidni non timeat, qui mori sperat? gewiß fürchtet, Sen. γ) ironisch, ...
1. quī , quae , quod , I) Pron. interrog ... ... Hauptsatzes zu sich nimmt, ad suas res revocet, quas aut tulerit acerbas aut timeat, Cic.: eam civitatem, in qua ipse florentissima multum omnibus gloriā praestitisset, Cic ...
2. anus , ūs, f. (ahd. āna, » ... ... (Ggstz. pulchrae puellae), Treb. Poll.: quae est anus tam delira, quae timeat ista? Cic. – trabeata anus, von einem entnervten Manne, Claud. ...
timeo , uī, ēre, I) etw. od. jmd. ... ... – m. folg. quo minus u. Konj., quid in me tirone timeat, quo minus mecum velit sermonem conferre, non satis intellego, Augustin. epist. ...
ūstio , ōnis, f. (uro), das Brennen, a) übh., das Brennen, Verbrennen, Solin. 5, 18 ... ... ). – c) die Entzündung am Körper, si vehementior ustio timeatur, Plin. 20, 238.
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... , quae aliis placebant, Vell.: quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat, Vell. – δ) m. inter u. Akk.: quorum omnium ...
ex-specto (expecto), āvī, ātum, āre, nach einem Ggstde ... ... Sen. ep. 114, 16: quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat? Vell. 2, 75, 3. – β) m. folg. indir. ...
contrārius , a, um (contra), I) gegenüber (auf der ... ... . – m. Dat., quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat? Vell. 2, 75, 2: qui contraria deo (das G. wie ...