1. trigōn , ōnis, Akk. ōnem u. ōna, m. (τριγών), I) ein kleiner harter Ball ... ... -ōnem). – / Apul. de Plat. 1, 7 hat Goldbacher trigono.
2. trīgōn , ōnis, m., richtiger trygon, w.s.
trigōnus , a, um (τρίγων ... ... Dreieck, Varro LL., Colum. u.a.: stellae faciant trigona, Gedrittschein, Gell. – B) trigōnus, ī, m., das Dreieck, Gromat. vet. ...
trigōnium , iī, n. (τρίγωνον), I) das Dreieck, Vitr. 6, 1, 5 u. 10, 15 (21), 1. Gromat. vet. 241, 10 u.a. – II) ...
trigōnius , a, um (τρίγωνος), dreieckig, terminus, Gromat. vet. 288, 8 u. 341, 12.
Autrigonēs , um, m., eine hispan. Völkerschaft am obern Ebro, Plin. 3, 27. Flor. 4, 12, 47. Oros. 6, 21. § 3 Z. (an beiden Stellen der griech. Akk. Autrigonas).
trigōnālis , e (v. τρίγωνον, Dreieck), dreieckig, pila (= 1. trigon, w.s.), Mart. 14, 46 lemm.
trigōnicus , a, um (τριγωνικός), dreieckig, Firm. math. 3, 5, 1. p. 53, 29 u. 4, 5. p. 91, 27.
trigōnārius , a, um (1. trigon), zum Dreiballspiele gehörig, pila, Isid. orig. 18, 69, 2.
podismo , ātus, āre (podismus, nach Füßen od. Schuhen abmessen, omnem trigonum unā ratione, Gromat. vet. 300, 11: cetera trigona eādem ratione, ibid. 301, 4: alii (termini) sine mensurae suae numero ...
oxygōnius , um (ὁξυγώνιος, ον), spitzwinkelig, trigonum, Gromat. vet. 299, 4 u.a.: (terminus) trigonus oxygonius, ibid. 341, 8.
lūsus , ūs, m. (ludo), I) das Spiel ... ... lusum in sublime iactato, Suet.: calculorum, Plin. ep.: aleae, Suet.: lusus trigon, Ballspiel, Hor.: lusum edere, ein Spiel spielen, Gell.: noctem ...
1. tēlis , Akk. in, f. (τηλις), das Bockskraut, Fönkraut (Trigonella foenum graecum, L.), Plin. 24, 184.
2. strigo , ōnis, f. = strigosus, Nelei carm. fr. 4 (p. 233 R. 2 ). Vgl. Fest. 314 (a), 27 u. Paul ex Fest. 315, 4, wo mit Turnebus zu lesen strigones.
trānsitio , ōnis, f. (transeo), I) das Hinübergehen ... ... A) eig.: 1) im allg.: cum idem sol de eo trigono in aliud signum transitionem fecerit, Vitr. 9, 1 (4), 11: imagines ...
aegoceras , atis, n. (αἰγόκερας), Bockshornkraut (Trigonella foenum graecum, L.), Plin. 24, 184.
aequipedus , a, um (aequus u. pes), gleichfüßig, trigon, gleichschenkliges (ἰσοσκελής), Apul. dogm. Plat. 1, 7.
trilaterus , a, um (tres u. latus), dreiseitig, trigonum, Censor. fr. 7, 2: forma, Gromat. vet. 105, 16: figura, ibid. 378, 6 u. 14.
orthogōnius , um (ὀρθογώνιος), rechtwinkelig, trigonum, Vitr. 10, 6, 4. Gromat. vet. 301, 6 u. 10; 300, 13 (wo hortogonium) u.a.: triangulum recto angulo ...
3. latus , eris, n. (viell. zu 2. ... ... usw., in data linea triangulum aequis lateribus constituere, Quint.: in ea linea quattuor trigona paribus lateribus et intervallis scribere, Vitr.: striaturae paribus lateribus quadratum describere, Vitr.: ...
Buchempfehlung
Diese »Oden für das Herz« mögen erbaulich auf den Leser wirken und den »Geschmack an der Religion mehren« und die »Herzen in fromme Empfindung« versetzen, wünscht sich der Autor. Gellerts lyrisches Hauptwerk war 1757 ein beachtlicher Publikumserfolg.
88 Seiten, 5.80 Euro