diatritaeus , a, um (διατριταιος), dreitägig, tempus, Cael. Aur. acut. 1, 3, 35.
hēmitritaeus (- os ), ī, m. (ἡμι ... ... : hemitritaeo laborare, Cypr. de sing. cler. 9: maiore hemitritaeo aegrotare, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 22, 133: hemitritaeo pariter arrepti, Hieron. vita Hilar. 14. p. 35 ...
Bidis , is, f., Städtchen auf Sizilien, nordwestl. von Syrakus ... ... Dav. Bidīnus , a, um, zu Bidis gehörig, bidinisch, palaestritae, Cic. Verr. 2, 54. – Plur. subst., Bidīnī, ōrum ...
sēmita , ae, f. (zu meo), der ... ... Liv.: perangusta, Curt.: angustissimae semitae, Cic.: neque eo quo pervenire volumus semitae tritae (ferunt), Varro LL.: decedam ego illi de via, de semita, als ...
ob-tero , trīvī, trītum, ere, I) zermalmen, zerbrechen ... ... .: obtriti sunt plures quam ferro necati, Liv.: non posse obtritos internoscere, Cic.: obtritae catenis manus, Sen. rhet. – B) übtr.: zunichte-, zuschanden ...
sub-tero , trīvī, trītum, ere, I) unten abreiben, -abtreten, pedes, Cato u. Colum. – II) zerreiben, zerstampfen, zerstoßen, cepam, Colum.: subtritae paleae, Plin.
1. intrītus , a, um (in u. tero), ... ... , 51 (49), 2. – II) übtr., ungeschwächt, cohortes intritae ab labore, Caes. b. G. 3. 26, 2.
in-ūsitātus , a, um, ungebräuchlich, ungewöhnlich, selten, ... ... , Cic.: res usitatae atque inusitatae, Cornif. rhet.: viae inusitatae (Ggstz. tritae), Cic.: aut inusitatum verbum aut novatum aut translatum, Cic.: in. consilium, ...
hemitrītis , Akk. in, f. = hemitritaeus (w. s.), Th. Prisc. 4. f. 311 b .
dēpūlsōrius , a, um (depello), zur Abwendung (des Übels od. übler Vorbedeutungen) dienlich, sacra, Amm. 25, ... ... dēpulsōriae, ārum, f. (sc. precationes), Formeln zur Abwendung (Ggstz. impetritae), Plin. 28, 11.
auris , is, f. (urspr. *ausis, vgl. ... ... abgibt, aures elegantes, Cic.: Atticorum aures teretes et religiosae, Cic.: tritae aures hominum nostrorum, Cic.: aures tam inhumanae tamque agrestes, Cic.: durae auris ...
1. trītus , a, um, PAdi. (v. tero), ... ... proverbium tritius, Cic. – B) geübt, manus tritiores, Vitr.: aures tritae, Cic.: senectus aetate fit doctior, usu tritior, processu temporis sapientior, Hieron. ...
artifex , ficis, c. (ars u. facio), der ... ... . sap. 13, 11: artifex medicus, Apul. met. 10, 2: artifices palaestritae, Amm. 15, 3, 4: m. attrib. Adj., artifex aerarius ...
ē-nūtrio , īvī, ītum, īre, aufnähren, aufsäugen, ... ... ) befördern, Quint. 8. pr. § 2: quibus rationibus (origines aedificiorum) enutritae et praegressae sint ad hanc finitionem, wie sie sich nach und nach vervollkommnet ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... album ex ovo cnm rosa (Rosenöl) mixtum, adiecto, quo facilius consistat, contritae rosae pulvere, Cels. 4, 27 (20), 1. p. 154, 2 ...
impetrio , īvī, ītum, īre (Desid. v. impetro), ... ... . aus den Auspizien, Val. Max. 1, 1, 1. – b) impetrītae, ārum, f. (sc. precationes), Formeln zur Erlangung ...
1. attrītus (adtrītus), a, um, PAdi. m. ... ... . Verr. 4, 94. – B) insbes., wund gerieben, attritae partes, u. subst., attrīta, ōrum, n., wund geriebene Teile, ...
caelātūra , ae, f. (caelo), I) die Kunst, in ... ... auri caelatura, Sen.: cael. clipei Achillis, Quint.: caelaturae valde eminentes, Vulg.: attritae caelaturae, Plin.: an Bechern, scyphos duos, quos Homericos a caelatura carminum ...
Buchempfehlung
Anatol, ein »Hypochonder der Liebe«, diskutiert mit seinem Freund Max die Probleme mit seinen jeweiligen Liebschaften. Ist sie treu? Ist es wahre Liebe? Wer trägt Schuld an dem Scheitern? Max rät ihm zu einem Experiment unter Hypnose. »Anatols Größenwahn« ist eine später angehängte Schlußszene.
88 Seiten, 4.80 Euro