vēndito , āvī, ātum, āre (Intens. v. vendo), ... ... feilbieten, I) eig.: oleum, Varro fr.: merces, Cornif. rhet.: Tusculanum, Cic.: agellum, Plin. ep.: necessaria funeribus (die Leichenrequisiten), Sen. ...
1. in , Praepos. mit Acc. = είς, u ... ... iubere, in das G. bringen u. dort verwahren lassen, Liv.: in Tusculanum futurum esse, kommen wollen, Cic.: adesse in senatum, in den ...
1. sum , fuī, esse (ein unregelmäßiges, aus Teilen zweier ... ... aber Cic. ad Att. 15, 4, 2 Wesenberg quo die in Tusculanum essem venturus). – i) esse in m. Abl., in einer Schrift ...
aes , aeris, n. (got. aiz [Genet. ... ... aeris solutio, Liv. – auch aes allein = »Schulden«, pro aere Tusculanum proscripsisse audio, Cic.: aes confessum, XII tabb. b. Gell. – ...
venio , vēnī, ventum, venīre (βαίνω ... ... in Cariam ex insula, Plaut.: in astu, Ter. u. Nep.: in Tusculanum, Cic.: in conspectum, Caes. u. Nep.: in conspectum alcis, ...
1. fallo , fefellī (falsum), ere (σφάλ ... ... qui natus moriensque fefellit, unbekannt geboren u. gestorben, Hor.: nec fefellit veniens Tusculanum ducem, der t. Feldherr sah ihn kommen, Liv.: nec barbaros fefellit ...
re-fero , rettulī, relātum, ferre, I) zurücktragen, zurückbringen ... ... φίλος (behaglich lebt man doch nur zu Haus): itaqua me referunt pedes in Tusculanum, ziehen mich meine Füße nach dem T. wieder hin, zuckt mir's ...
1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... , zu gehen gedenken (verst. iter facere, ire, proficisci), inde cogito in Tusculanum, deinde Arpinum, Romam ad Kal. Iun., Cic.: etiam Lepidus cras cogitabat, ...
dē-vius , a, um (de u. via), ... ... iter (Zug, Marsch) tam longum ac tam devium, Liv.: devium est (Tusculanum) τοις ἀπαντῶσιν, liegt ab vom Wege, Cic. – subst., ...
glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... 16 in. – δ) mit de u. Abl.: num quando vides Tusculanum aliquem de M. Catone illo in virtute principe gloriari? Cic.: si longiorem ...
re-volvo , volvī, volūtum, ere, zurückrollen, -wälzen, ... ... auf od. zu etw. zurückkommen, zurückkehren, itaque revolvor identidem in Tusculanum, komme ich immer wieder auf mein T. (= auf den Plan, mein ...
re-curro , currī, cursum, ere, zurücklaufen, zurückrennen, zurückeilen ... ... .: r. ad alqm, Cic. u.a.: ad raedam, Cic.: in Tusculanum, Cic.: in arcem, Liv.: rure, Hor. – mit homogenem Obj., ...
ac-curro (ad-curro), gew. cucurrī, seltener currī ... ... epit.: propere, Tac.: cum clamore alacri, Val. Max.: Romam, Cic.: in Tusculanum, Cic.: in castra, Auct. b. Alex.: in sinistrum cornu, Liv.: ...
2. Tūsculum , ī, n., eine uralte Stadt (municipium) ... ... m., die Einw. von Tuskulum, die Tuskulaner, Cic. – Tūsculānum, ī, n. (sc. rus oder praedium), ein Landgut ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... .: et is hodie venturum ad me constituit domum, Ter.: vellem non constituissem in Tusculanum me hodie venturum esse L. Aelio, Cic.: si constitueris cuipiam te advocatum ...