... 22: dass. manuleata tunica, Plaut. Pseud. 738: tunica palliolata, Vopisc. Bonos. 15, ... ... . 19, 3, 1: tunica candida, Petron. 60, 8: tunica linea, Hieron. epist. ... ... 32. – Später trug man zwei tunicae, eine untere (tunica interior od. interula ...
pūnicāns , antis (punicus), rot, rötlich, phalerae, Apul.: facies punicans prae pudore, Apul.
tunicātus , a, um (tunica), I) (bloß) mit einer Tunika ... ... der ärmeren Volksklasse, deren gewöhnliche Tracht die Tunika (ohne Toga) ist, tunicatus populus, Tac. dial., od. popellus, Hor.: so auch subst. Plur. tunicati, Cic. de lege agr. 2, 94 u. ...
ūnicaulis , e (unus u. caulis), einstengelig, Plin. 18, 57 u.a. Dynam. 2, 35.
carbunica , ae, f., eine Rebenart, Plin. 14, 43, wo viell. carbonica zu schreiben ist.
Pūnicānus , a, um, s. Poenī a. E.
ūnicalamus , a, um (unus u. calamus), einhalmig, Plin. 19, 69.
commūnicātio , ōnis, f. (communico), die Mitteilung, I) ... ... nominum, gleiche Benennung mehrerer Gegenstände, Plin. – Plur., portus, navigationes, communicationes, Ps. Apul. Ascl. 8. – II) insbes., als rhet. ...
commūnicātor , ōris, m. (communico), I) der Teilhaftmacher, Arnob. 4, 36. – II) der Teilhaber, Teilnehmer an usw., Tert. de pudic. 22: gloriae, Vulg. 1. Petr. 5, 1.
subtunicālis , is, f. (sub u. tunica) = ὑποδύτης, das Untergewand des jüdischen Priesters, Hieron. epist. 29, 4.
commūnicātus , ūs, m. (communico), das Teilhaben, die Gemeinschaft, Apul. de deo Socr. 4.
commūnicārius , a, um (communico), allen teilhaftig, dies, der allgemeine Opfertag für alle Götter, Paul. ex Fest. 220, 19.
in-commūnicātus , a, um (in u. communico), gemeinsam gezeugt mit jmd., incommunicati alteri (mit einem a.) filii, Iul. Val. 1, 13 (20).
excommūnicātio , ōnis, f. (excommunico), der Kirchenbann, Eccl.
commūnicātōrius , a, um (communico), allen teilhaftig, litterae, öffentliche od. amtliche Mitteilungen (Ggstz. litterae privatae), Augustin. ep. 43. no. 1, 7, 8: epistulae, Priscill. tract. 2, 51 a .
in-commūnicābilis , e (in u. communico), a) nicht mitteilbar, Chalcid. Tim. 51 C. Vulg. sap. 14, 21 u. Eccl. – b) nicht mitgeteilt, Chalcid. Tim. 3.
... v. a. rectus, mit senkrecht gezogenen Kettenfäden gewebt, tunica, Varro sat. Men. 372: inducula, Plaut. Epid. 223 ( ... ... als Demin. von regius [königlich = prächtig] gebraucht): regillae tunicae albae, Fest. 386 (b), 33.
... ) putandi, quos inter res communicata est, Cic.: iudicia cum equestri ordine communicata erant, Cic.: c. ... ... bonis aestimatione factā cum dotibus communicant, Caes.: modo vestri facti gloriam cum mea laude communicet, auch mir ... ... , laudem, Cic.: rem publicam, Liv.: his omnium domus patent victusque communicatur (sc. cum iis), Caes.: neque iis ...
rūgo , āvī, ātum, āre (1. ruga), I) tr. ... ... fronte negare, Prop. 1, 10, 23 (nach Haupts Vermutung): übtr., tunica, quae nec in infantibus rugatur (zusammenschrumpft), nec in iuvenibus tenditur, Optat ...
... amicire = umnehmen, umwerfen), alci tunicam, Cic.: sibi torquem, Cic.: capiti suo personam, Fronto (u. ... ... .: indutus chlamydem Tyriam, Ov.: bracas indutus, Tac.: thoracem indutus, Curt.: tunica quam erat induta, Plin. ep.: quidlibet indutus, Hor.: interim nequis ...
Buchempfehlung
Nachdem Musarion sich mit ihrem Freund Phanias gestrittet hat, flüchtet sich dieser in sinnenfeindliche Meditation und hängt zwei radikalen philosophischen Lehrern an. Musarion provoziert eine Diskussion zwischen den Philosophen, die in einer Prügelei mündet und Phanias erkennen lässt, dass die beiden »nicht ganz so weise als ihr System sind.«
52 Seiten, 4.80 Euro