vago , āvī, āre = vagor, Plaut. mil. 424. Pacuv ... ... . com. 122. Catull. 4, 20 Haupt u. Lachmann (Schwabe vacaret). Varro sat. Men. 215 u. 438. Prud. cath. 6, ...
... u. unbebaut) sind, Caes.: debebit vacare locus (es muß leerer Raum bleiben), in quo notentur ... ... . 10, 12 (7); vgl. nullius philosophiae locus vacaret, kein System der Ph. wurde ohne Vertreter sein, ... ... Sen.: in studiis magis vacabit unus (praeceptor) uni (discipulo), Quint.: ut vacaret (iudex) finitimam causam retractanti, ...
cūra , ae, f. (arch. coira aus * ... ... cura ad summum timorem (v. einem Vorfalle), Cic. – et curā vacare et negotio, Cic.: maternā vacare curā, Plin.: vitare curam domesticorum, sich der S. um den Haushalt ...
noto , āvi, ātum, āre (aus *nōtus, dem ... ... kurz aufzeichnen, anmerken, bemerken, caput, Cic.: legem, Nep.: debet vacare etiam locus, in quo notentur quae etc., Quint. – b) anführen ...
cēno ( nicht caeno u. coeno), āvī, ātum, ... ... cenabant, cenaculum vocabant, Varr. LL.: ut vix triclinium ubi cenaturus ipse Caesar esset vacaret, Cic.: c. foris, Plaut.: Idibus foris, Pompon. com. fr.: ...
culpa (altlat. colpa), ae, f., ... ... .: tribuere alqd culpae alcis, Cornif. rhet., Caes. u.a. – vacare culpā, omni culpā (v. Pers.), Cic.: vacare culpā in alqa re (v. Pers.), Cic.: versari in simili ...
mūnus , eris, n. (archaist. moenus, eris, n., ... ... vigiliarum obire, Liv.: munus equitis facere, Gell.: stationis munus relinquere, ICt.: munere vacare, dienstfrei sein, Liv. II) die Leistung ...
cūrātio , ōnis, f. (curo), das Sichangelegenseinlassen, I) ... ... ., ea potestas curatiove, Cic.: magistratus, potestas, curatio, legatio, ICt. – vacare omni curatione et administratione rerum (v. den Göttern), Cic.: curationem bonorum ...
pūblicē (altlat. in Inschriften poblice), Adv. (publicus), I ... ... p., zum Schaden des Staates, Ter.: p. esse laudem, quam latissime vacare agros, es mache dem Staate Ehre, Caes.: p. scribere od. ...
con-traho , trāxī, tractum, ere, zusammenziehen, beiziehen, ... ... ) einließ, Cic.: neque si tecum agas aliquid neque si cum altero contrahas, vacare officio potes, Cic. c) einen Zustand jmdm. od. sich ...
molestia , ae, f. (molestus), die Beschwerde, ... ... minime necessariam, Cic.: trahere maiorem ex pernicie et peste rei publicae molestiam, Cic.: vacare molestiā, Cic.: vindicare alqm a molestia, machen, daß jmd. unbehelligt bleibt ...
sōlācium (nicht sōlātium), iī, n. (solor), das ... ... ep.: solacium afferre oder praebere, Cic.: absenti magna solacia dedisse, Cic.: vacare culpā magnum solacium est, Cic.: hoc est mihi solacio, Caes.: miseri iam ...
lāmentum , ī, n. (zu ϝ *la- in altind ... ... Cic.: parcere lamentis, Liv.: se negat velle mortem suam dolore amicorum et lamentis vacare, Cic. – übtr., lamenta gallinarum, Plin. 10, 155.
aegritūdo , inis, f. (aeger), der leidende Zustand, das ... ... Cic.: esse in aegritudine, Cic.: aegritudinem tollere, funditus tollere, Cic.: aegritudine semper vacare, Cic.: ubi voluptatem aegritudo vincat, Plaut. – Plur., remedium aegritudinum, ...
concitātio , ōnis, f. (concito), das Sich-in- ... ... Genet. animi, zB. animi c. nimia, ab omni concitatione animi semper vacare, Cic.: concitationem (zornige Aufr.) animorum frangere, Liv. – im ...
palaestricus , a, um (παλαιστρικός), zur Palästra gehörig, palästrisch, ... ... m. (sc. doctor), ein Lehrer in der Palästra, palaestricis vacare, Quint. 1, 11, 15.