Vēiēns , Vēientānus etc., s. Vēiī.
... .: senatus, hostis, Liv. – subst., Vēiēns, entis, m., a) ein Einw. von Veji, ein Vejenter, Veiens quidam, Cic. de div. 1, 100; kollekt., ... ... vejische Gebiet, Plin. – B) Vēiēnsis , e, vejensisch, Iuno, Lact. ...
cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... richten, zB. in quem omnes intenderat curas, Curt.: dum omnium cura in Veiens bellum intenta est, Liv.: u. m. folg. indir. Fragesatz, ...
1. ager , agrī, m. (griech. ἀγρός, gotisch ... ... das Gebiet, Setinus, Titin. fr. u. Cic.: Tusculanus, Veiens, Cic.: Helvetius, Caes.: agrum nostrum invadere, Liv. – / Arch. ...
doceo , docuī, doctum, ēre (vgl. disco, griech. ... ... de alqa re, zB. quod (was) de lacu Albano docuisset (Veiens vaticinans), Liv. – γ) bl. de alqa re, zB. quis ...
fīnis , is, m., zuw. f. (viell. aus ... ... vivendi finem habere, mit seinem Siege auch sein Leben beschließen, Vell. – Veiens bellum non ante cepit finem, quam etc., nahm nicht eher ein Ende, ...
assiduus (adsiduus), a, um (assideo), I) beständig wo ... ... profiteor huic generi hominum me inimicum, accusatorem odiosum, assiduum, acerbum adversarium, Cic.: Veiens hostis, assiduus magis quam gravis, Liv. – b) v. Lebl., ...
circum-mitto , mīsī, missum, ere, I) im Bogen, ... ... sich hinter dem B. wegziehen, Liv. 4, 18, 4: iugo circummissus Veiens, der den Bergabhang umgehende V., Liv. 2, 50, 10. – ...