ad-do , didī, ditum, ere, I) beitun, beigeben ... ... demere, adimere), 1) eig.: epistulas in fasciculum, Cic.: manus alcis in vincla, Ov.: album in vestimentum, auftragen auf usw., Liv.: venenum in ...
ab-rumpo , rūpī, ruptum, ere, I) abreißen = losreißen, ramos, Ov.: caudam equi, Frontin.: sibi partem viscerum, Curt.: vincla, Enn., od. vincula, Liv.: frenos, Sen.: laqueos, Ggstz. ...
taureus , a, um (taurus), von Stieren (Rindern), Stier-, Rinds-, vincla, lederne Riemen, Lucr. 6, 1069: terga, Rindshäute, Verg. Aen. 9, 607; u. meton. = Handpauke, Ov. fast. 4, 342. ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) eig.: a) übh.: muscipula, aufstellen, Lucil. fr.: tenacia vincla, Verg.: arcum, spannen, Verg. u.a.: ballistas lapidum et ...
ēscārius , a, um (esca), I) zur Speise gehörig, Speise-, Eß - (Ggstz. potorius), vasa, Plin.: argentum, ... ... Eßgeschirr, Iuven. 12, 46. – II) zum Köder gehörig, vincla, Plaut. Men. 94.
Argō , ūs, Akk. u. Abl. ō, f. ... ... ;), zur Argo-, zur Argonautenfahrt gehörig, remex, Hor.: columba, Prop.: vincla, Val. Flacc. – / Heterokl. Akk. Argon, Prop. 1, ...
solvo , solvī, solūtum, ere (se u. luo), ... ... Prop. – a corpore brachia od. nexus, Ov.: vinculum epistulae, Curt.: vincla iugis (boum), Tibull.: catenas, Ov.: frenum, Phaedr.: crines, capillos, ...
vincio , vīnxī, vīnctum, īre (zu Wz. wi(n) ... ... gleichs. fesseln, umschlingen, toto vinctus collo, Prop.: me retinent vinctum vincla puellae, Tibull.: vi Veneris vinctus, Plaut.: somno vincti, Liv. – D ...
conclūdo , clūsi, clūsum, ere (con u. cludo = ... ... . Andr. 386: c. se in cellulam cum illa, Ter.: c. in vincla bestiam nequissimam, Plaut.: cistellulam in vidulum, Plaut.: u. (im Bilde) ...
... .: esse in vinculis et catenis, Liv.: indere vincla, Tac.: inicere alci vincla, Tac.: irritari (wütend gemacht werden) vinculis, Liv.: laxare vincula ... ... levare alqm vinculis, Liv. (u. so viro manicas atque arta levari vincla iubet, Verg.): liberare alqm vinculis, Liv.: ...
Sīsyphus u. - os , ī, m. (Σί ... ... um (Σίσυφήϊος), sisyphëisch, vincla, Avien. Arat. 597 (wo die erste Silbe kurz). – B) ...
dē-trecto (dē-tracto, was auch gute Hdschrn. haben), ... ... principem, Tac.: vim eius equos regentis (seine Kunstfertigkeit im Rosselenken), Tac.: vincla pedum, Tibull.: m. folg. Infin., ICt. u. Spät.: ...
latibulum , ī, n. (lateo), der Schlupfwinkel, ... ... ex diffidentia latibulum aliquod temeritati, Apul. apol. 1 extr.: rumpe de latibulis nequitiae vincla, Commodian. instr. 2, 38 (37), 2.