cōnsessus , ūs, m. (consido), I) abstr., das Zusammen-, Beisammensitzen, cum amicis tam familiariter vixit, ut communis esset ei saepe consessus, öfter vertraulich mit ihnen zusammensatz, Lampr. Alex. Sev. 4, 3. – dah. fakultativ ...
intervāllo , (āvī), ātum, āre (intervallum), in Zwischenräumen ... ... eingetreten, et licet potuit (so groß auch sein Einfluß war), quoad vixit, ingentia largiendo et intervallando potestates assiduas, durch die hohen Summen, ...
obsequenter , Adv. (obsequens), nachgiebig, willfährig, haec facere, Liv.: parēre, Plin. ep.: in contubernio aviae obsequentissime vixit, richtete sich in allen Stücken nach der Großmutter, Plin. ep. 7 ...
vīvo (arch. veivo), vīxī, vīctum, ere (altind. ... ... leben, a) irgendwo leben, sich befinden, sich aufhalten, vixit Syracusis, Nep.: in Thracia, Nep. – b) mit jmd. ...
lateo , tuī, ēre (verwandt mit λανθάνω, λήθω), I) ... ... = verborgen-, im stillen-, ohne Amt leben, bene qui latuit, bene vixit, Ov. trist. 3, 4, 25. – II) übtr.: 1 ...
crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... steigen an Ansehen usw., sein A. usw. steigen sehen, Nep.: quoad vixit virtutum laude crevit, sah er den Ruhm seiner Verdienste steigen, Nep. ...
multum , Compar. plūs , Superl. plūrimum , viel, ... ... domum ire pergam; ibi plurimum est, Ter. Phorm. 194: pl. Cypri vixit, Nep. Chabr. 3, 4. / Im Vulgärlat. gesteigerter Kompar ...
tam-diū , Adv., I) so lange, nur so lange ... ... debebis, quoad te non paenitebit, Cic.: tamdiu laudabitur, dum memoria manebit, Cic.: vixit tamdiu, quam licuit, Cic.: tamdiu, donec etc., Colum.: tamdiu ut (= ...
modestē , Adv. (modestus), I) eig.: A) im ... ... , anspruchslos, tentare, Ov.: parum m. fecisse eum, Suet.: nihilo modestius vixit, Suet.: parcius et modestius praetentanda est iudicis misericordia, Quint. – u. ...
obscēnē (obscaene), Adv. (obscenus), unanständig, unsittlich, unzüchtig, sed dicitur non obsc., Cic. de off. 1, 128: obscenius ... ... obscenius excitata natura, Cic. de nat. deor. 3, 56: impudicissime et obscenissime vixit, Eutr. 8, 22.
super-vīvo , vīxī, ere, überleben, ... ... , Serv. Verg. Aen. 2, 457: percussorum fere neque triennio quisquam amplius supervixit, Suet. Caes. 89: post cuius obitum fere triennium supervixit, Paulin. vit. Ambros. 32: sin autem uno die vel duobus supervixerit ...
repressio , ōnis, f. (reprimo), I) das Zurückdrängen ... ... II) übtr., der Tadel (ital. ripressione), cum quo vixit annos XXV sine repressione, Murat. inscr. 1412, 13 (wo viell. ...
moribundus , a, um (morior), I) medial: 1) ... ... Tac.: inter cunctantes cecĭdit moribunda ministros, Verg.: cuius ab alloquiis anima haec moribunda revixit, Ov. – b) v. Lebl.: moribunda vox generi, Stat. ...
in-aequālis , e, I) ungleich, uneben (Ggstz ... ... , unbeständige, Ov.: u. v. Pers., poëta, Sen. rhet.: vixit inaequalis, unbeständig, Hor. – b) ungesund, krank, ...
latrōcinium , iī, n. (latrocinor), I) Kriegsdienst, ... ... Lact.: aperto latrocinio infesta omnia esse, Liv.: duorum equitum latrocinio per dies aliquot vixit, Liv.: res proxime formam latrocinii venerat, artete beinahe in Str. aus, ...