2. vulgātus (volgātus), a, um, PAdi. (v. 1. vulgo), I) allen gemein, a) gewöhnlich, alltäglich, vulgatissimi sensus, Quint. 2, 4, 28. – b) v. Buhldirnen, allgemein preisgegeben, öffentlich ...
1. vulgātus , Abl. ū, m. (vulgo), die Kundmachung, Sidon. epist. 8, 1, 1.
dīvulgātus (dīvolgātus), a, um, PAdi. (v. divulgo), I) gemein gemacht, gemein, magistratus levissimus et divulgatissimus, Cic. ep. 10, 26, 2. – II) allgemein (weit) verbreitet, gloria, Lucr. 6, 8. ...
pervulgātus (pervolgātus), a, um, PAdi. (v. pervulgo), I) sehr gewöhnlich, -gemein, consolatio, Cic.: pervulgatissima verborum dignitas, Cornif. rhet.: quod videtur novius pervulgatiusque esse, Gell. 6 (7), 17, 8: potius aliquid de rebus ...
vulgātē , Adv. (vulgatus), kundbar, nur im Compar. vulgatius, Amm. 15, 3, 6 u.a.
volgātus , a, um, s. 2. vulgātus.
pervulgātē , Adv. (pervulgātus), nach allgemeinem Gebrauche, im gewöhnlichen Sinne, perv. magis quam inscite locutus est, Gell. 18, 10, 6: nam si ›candenti‹ dixit perv. et inproprie pro ferventi favilla, non pro ignea et relucenti, Gell. 17 ...
dīvolgātus , dī-volgo , s. dīvulgātus, dī-vulgo.
ē-vulgo , āvī, ātum, āre, I) unter die ... ... II) dem Volke preisgeben (= für den Beifall des Volkes opfern), evulgatus pudor (Schamgefühl), Tac. ann. 14, 14.