re-luctor , ātus sum, ārī, dagegenringen, sich sträuben, ... ... von Lebl., etesiae reluctantur navigationi, Plin. ep.: luna reluctans, dem Zauber widerstrebend, Ov. met. 12, 264. – II) übtr.: reluctatus invitusque ...
repūgnanter , Adv. (repugnans), widerstrebend (Ggstz. patienter), Cic. de amic. 91: non rep., Amm. 20, 8, 4.
ob-sto , stitī, stātūrus, āre, an od. ... ... sunt, Plaut.: obstantes colubrae, die widerspenstigen, Ov.: obstantes remi, die widerstrebenden, Ov. – unpers., nec, si non obstatur, propterea etiam permittitur ...
... Zwecke, den Verhältnissen nicht entsprechend, widerstrebend, ungewohnt, ungeeignet, ungehörig. unpassend, unangemessen, unzuträglich, nachteilig, ... ... (est) motus asper in corpore alienus a sensibus, dem Gefühle widerstrebend, Cic.: sententia non crudelis, sed aliena a re publica nostra, ...
discors , cordis (dis u. cor), zwieträchtig, uneinig, ... ... disharmonische, Hor.: venti, Ov. u. Sen.: eiusdem elementi natura, widerstrebende, Curt.: ipsa sibi discors favilla, Ov. – b) widersprechend, ...
im-patiēns , entis (in u. patiens), Adi. m ... ... , Ov.: veritatis, der W. unzugänglich, Curt.: dominationis, dem Zwang widerstrebend, Plin. pan.: facetiarum, empfindlich gegen usw., Macr.: morae, ...
contrārius , a, um (contra), I) gegenüber (auf der ... ... or. 2, 331. 2) insbes.: a) feindlich entgegenstehend, widerstrebend, ungünstig, abgeneigt, arma, Ov.: exta, Tac. – m. ...
adversārius , a, um (adversus), entgegengekehrt, mit dem Gesichte ... ... bei Versteigerungen, Prozessen, im Kriege usw., a) adj., entgegen, zuwider, widerstrebend (mehr v. Personen, wie contrarius von Sachen), absol. od ...