1.

[268] Mein vor einigen Jahren verstorbener Vater erzählte mir in meiner Jugend Folgendes: In frühern Tid'n hebb'n in Mękelnborg dei olln Wend'n wahnt. Dei letzt wendsch König is in'n golln Sark begrab'n word'n. Wur hei œwer in Mękelnborg begrab'n is, dat weit Keiner.

Wenn sei dit Sark wedder upfinn'n, denn ward uns' Großherzog König. Bet jetzt œwer hett dit nich glück'n wullt, wenn dei Lannsherrn dor ok all naug hebb'n na säuk'n lat'n.


Küster Schwartz in Bellin.

Quelle:
Karl Bartsch: Sagen, Märchen und Gebräuche aus Meklenburg 1–2. Band 1, Wien 1879/80, S. 268.
Lizenz:
Kategorien: