652.

[145] Der Bulle ist stets mißvergnügt über sein Futter:


›Ji hebben mi verspraken,

Ik süll juch de Kälwer maken,

Ji wullen mi gęben Brinkheu,

Ji geben mi rug Heu, rug Heu!‹
[145]

Er spricht zum Bock:


›Lütten Kirl, groten Büdel!

Will'n tuschen, tuschen!‹


Schiller 2, 4.

Quelle:
Karl Bartsch: Sagen, Märchen und Gebräuche aus Meklenburg 1–2. Band 2, Wien 1879/80, S. 145-146.
Lizenz:
Kategorien: