935.

[197] Wulverley (Arnica montana). Simon Paulli: Rustici in mea patria Megapoli arbitrantur Wullvorley, Wollvorley innumeris fere malis tollendis aptissimum, quod coctum ex cerevisia bibunt frequentissime, ubi ex alto deciderunt aut alias ex violentiori motu deterius valent: et certo experimento sanguinem satis valide discutere et ab iis malis ipsos praeservare, quae plerumque grumescentem sanguinem comitari assolent, docti sunt. – In gratiam Medicinae Candidatorum hic loci noto: cum notum sit, per universam Europam venum ire cerevisiae medicamentosae genus, Preussing dictum, cum ad alia corporis mala, tum maxime ubi quis ex alto decidit, contusus aut ossa fractus, apprime commendabile,[197] ut ab ejus haustu aegri sudent largiter, me ob Tabernaemontani authoritatem facile in eam adduci sententiam, ut credam, Gedanenses Cerevisiarios hoc Chrysanthemum latifolium isti suae cerevisiae Preussing dictae remiscere. Catal. Rost.: Cerevisiae Dantiscana Preussing; Walbaum: Prüssink. Noch jetzt wird Prüßing zuweilen in unseren Officinen gefordert und dann aus Flederkrüd', Flederwater und Hirschhurndruppen oder einfach aus Flederkrüd' und Bier hergestellt. Wiechmann: Wulverley spielt auf dem Lande eine nicht geringe Rolle. Es wird ein Decoct von der getrockneten Pflanze besonders gegen Rückenblut des Rindviehs angewendet. Vgl. Bock III, 530 und IV, 187. – Zur Heilung des Sattel- oder Geschirrdruckes bei Pferden wird Arnica-Tinctur bei K. Stein V, 188 und 237 besonders empfohlen.


Schiller 3, 42.

Quelle:
Karl Bartsch: Sagen, Märchen und Gebräuche aus Meklenburg 1–2. Band 2, Wien 1879/80, S. 197-198.
Lizenz:
Kategorien: