|
[329] In Garn ünnert Finster – de Bom is so grön –
Singt all Nacht en Vagel so truri, so schön.
Bi Meddersch schreeg œwer – so witt is de Stuv –
Singt all Dag Anneeten un lacht as en Duv.
Dat lacht un dat weent, un dat kloppt mi ant Hart,
Kloppt jümmer in Takt, bet en Leed derut ward.
Ausgewählte Ausgaben von
Quickborn
|