Online-Bibliothek

6. Ut Lenken ward en Kęd

[251] Son Püsseln un Garneern un Arfen planten

Dat gift en rechte Seel- un Arbeitsruh.

De Platz an Tun hentlank is doch de beste,

De hett de frie warme Morgensünn.

En beten rop dar gift dat Hus al Schatten

Un ok de Eschen baben œwerhin.[252]

Wa is de wussen! Dat is rein en Kęrl,

En breden Sleef – un schier! un wat vœrn Höchde!

De Tun ward ok to breet, de mutt mal knippt warrn,

He's ok to hoch vœr Greten mit ęr Tüg.

Wa hett dat Unkrut ünner Dęg un Tier!

Brennetteln? töf, dat Deert! ik will di krigen!

Un all dat anner Tüs mit lange Wutteln,

Al all de Köpp herut – un Quitsch un Quęken!

Son Judenschol! – wa hett dat Lust to wassen!

Dats rech en Irrgarn ... kikt se ni herut

Mit blanke Köpp, as hörn se mit dermank?

Wulln ok mal tosehn, ob de Sünn noch schin?

Un Höhnerswark – man los! – en För to Tid!

En arm Kastanje rein dermank versnęrt!

De schüll jüm doch ni ...

»Guden Morgen, Nachbar!«

De Ole rich sik langsam inne Höch

Un wisch den Sweet vun Näs un Pockennarben –

»Gun Morn Herr Paster! dats en Vœrjahrsdag!

So mutt dat węn, dat is al redi warm!«

Herr Paster lę de Ellbagn op den Tun

Un keek na alle Kanten in den Garn.

De Tulken keemn al op un Osterblöm,

De Stickbęrnbüscher harrn al gröne Blœd,

Doch heeln de Im sik an de Pęperblöm,

Un sachden keem de eerste Bottervagel

So lisen as en Blatt, un blank as Gold,

Vunt Hus herœwer inne helle Sünn,

As keem he vun den Eschenbom hendal.

Doch seet he kum, so keem en anner Fleerlink

Dœrt Hus hendœr in vuller Fahrt un Hitten.[253]

De Parlen stunn' em hell um Mund un Vœrkopp,

Un um de Schullern slunkern gęle Haar.

De seeg ut blaue Ogen wild herum,

De Mütz in Hand, he söch wul na de anner.

»Wa hett Ęr Heinri dar en Jung so smuck

As Melk un Blot,« so seggt Herr Paster lisen:

»De's jüs so old as min Maria ęr.

To Pingsten kumt se mal mitsams ęr Docter.

Dat ward en Lęben vœr de beiden Jungs!

Min Dochter ward sik ok vun Harten frein,

De hollt noch jümmer vęl vun Se Ęr Heinri.«

Ja, ja! seggt do de Ol, he ist ok weerth –

Ik will ni vun em spręken – he is gut;

He harr wul höger kam kunnt, wenn he wull;

He dę vœr mi, wat węni Kinner do't.

Gott lohnt em dat!

Herr Paster kamt Se in

Un nęhmt Se'n Pip un'n kolen Drunk vœrleef!

Lop rin Jung! segg Bescheed, Herr Paster kumt!