178. s' Keesbrickla.

[182] In derselben Mundart von L. Zapf.


Bo Mechlareith1 is a Brickla, des haaßts Keesbrickla. Do hamm a moll zwa Handwarksborsch vor an Haus gabettelt und hamm mit a nanner drei Keesquerkla kriegt. Wie sa nu gathalt hamm, hot jeder na drittn Kees gor fer sich hobm welln. Do hamm sa o za schtreitn gfangt und grod wie sa bon Brickla gawesn senn, hamm sa ihra Messer raus und oner hot na annern za gleicher Zeit daschtochen, su daß sa alla zwä tud affm Plotz gabliebm senn. Deßtwegn haaßts mersch heunt nuch as Keesbrickla.

1

Mechlenreuth.

Quelle:
Alexander Schöppner: Sagenbuch der Bayer. Lande 1–3. München 1852–1853, S. 182.
Lizenz:
Kategorien: