... ad summam tritici, Cic.: alqm ad numerum sodalium, Suet.: ira adicitur ad violentiam, gesellt sich zur ... ... Prop.: de altera figura pluribus, Quint.: adiecit, adiciunt u. adiciens m. folg. Acc. u ... ... ; 12, 2, 25). – dah. adice (wie adde), füge bei, nimm ...
af-fīgo (ad-fīgo), fīxī, fīxum, ere, ... ... mensae, Suet.: affixae caelo stellae (die Fixsterne), Plin.: haeret verticulis adfixum in posteriore parte atque ... ... affigere velis, Quint. / Synk. Konj. Plusquamperf. adfixet, Sil. 14, 536.
... Cic.: in quo te accuso, Cic.: alcis avaritiam perfidiamque, Nep.: inertiam adulescentium, Cic.: superbiam alcis, Cic. – m. folg. quod (weil, daß), zB. alqm in epistula quadam, quod m. Konjunktiv, Cic. – ... ... pers., alqm, Cic.: alqm violenter, Liv.: alqm ad populum (v. den Tribunen), Liv.: ...
af-fluo (ad-fluo), flūxī, ere, an etw. ... ... -eilen, ingentem comitum affluxisse numerum, Verg.: affluente cotidie multitudine ad famam belli spemque praedae, Liv.: affluentium undique auxilium, Sall. fr.: ... ... -zukommen, si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus et ad eos cum suavitate afflueret et ...
... Liv. – u. ohne Acc., advocare ad obsignandum, Cic.: ad contionem, Liv. – durch ... ... Beistand verlangen, Cic.: u. so adhibere oculos advocatos, artem advocatam sensibus, zum Beistand nehmen, -aufbieten ... ... , absol., hic advocat, hic adest, Sen.: contra Caesarem adv., Sen.: m ...
... der Verleihung des Namens des Adoptierenden, C. Stalenus, qui ipse se adoptaverat et de Staleno Aelium ... ... , pater adde: ut cuique aetas, ita quemque facetus adopta, adioptiere ihn (nimm ihn durch die schmeichelnde Anrede »lieber Bruder ... ... vom Einpfropfen der Bäume, fac ramus ramum adoptet, Ov.: fruges adoptatae, Col. poët.
1. al-levo (ad-levo), āvī, ātum, āre, empor-, in die Höhe heben, lüpfen ... ... – u. im Passiv, Caesar eloquentiā et spiritu, ecce iam et consulatu adlevabatur, wurde gehoben, Flor. 4, 2, 10.
... .: citato equo in eam partem, Liv.: cisio ad urbem, Cic.: advectus equo ad quandam magni fluminis ripam, Cic.: ad prima signa equo advectus, Liv.: Locros hexere advectus, Liv.: Corcyram insulam advehitur, gelangt, Tac. – m ...
1. al-lēgo (ad-lēgo), āvi, ātum, āre, ... ... alqm od. alci, Cic.: patrem allegando (dadurch, daß er Abgesandte an ihn schickte) fatigare, Liv.: u. bildl. philosophiam ad alqm, als Fürsprecherin abschicken an jmd., durch die ...
1. ag-gero (ad-gero), āvī, ātum, āre ... ... türmen, a) eig.: cadavera, Verg.: ossa, Tac. – b) bildl., gleichsam häufend ... ... , Stat.: dah. in Worten vergrößernd darstellen, übertreiben, clades et incendia belli, Sil. ...
... od. versprechen, qui omnia adiurant, Cic.: adiurat in quae adactus est verba, Liv.: m. ... ... Plaut.: eam suam filiam esse adiurabat mihi, Ter.: adiuras id te invito me non esse facturum, ... ... , 3. / Depon. Nbf. adiuror, wovon Perf. adiuratus sum, Vopisc. Tacit. 14, ...
... u. wohin? ex imo, Plin.: ad alqm, ad urbem, Cic.: ad equites (v. Feldherrn), Liv.: ... ... , 1. – b) v. Lebl.: eius εἴδωλον mihi advolabit ad pectus, Cic.: fama mali tanti advolat Aeneae, Verg. ...
ad-ōrno , āvī, ātum, āre, zu irgend ... ... , ut rem divinam faciam, Plaut. rud. 1206: continuo haec adornant, ut lavet, Ter. eun. ... ... Suet. – β) ideell, iusti honores alqm adornant, Liv.: tantis adornatus virtutibus, Vell.: benefacta verbis, verschönernd herausstreichen, ...
ac-cubo (ad-cubo), āre, hingelagert sein, lagern, hingestreckt liegen, I) im allg., m. Dat., quoi bini custodes semper accubant, Plaut.: u. absol., humi, Liv.: iuxta, Verg. – v. Weingefäßen, ...
... ., anhauend abhauen, umhauen, I) eig.: aut ab radicibus subruere aut accidere arbores, anschneiden, Caes. b.G. 6, ... ... Hirt. b.G.: res, quamquam sunt accisae, tamen efferent se aliquando et ad renovandum bellum revirescent, Cic.: accidere autem oportet singula; sic ...
adūlor , ātus sum, ārī (ad u. *ulor, letzteres ... ... 6: absol., canes adulantes, Gell. 5, 14, 12: ferae adulantes, Ov. met. ... ... alci velut destinato sibi regi, Iustin.: absol., aperte adulans, Cic.: adulandi libido, Tac.: adulantia verba, höfische Schmeichelworte, Plin. pan.
2. ag-gero (ad-gero), gessī, gestum, gerere, ... ... .: terram, Sen.: m. ad u. Akk., ultro ipsi (bona) aggerunt ad nos, Plaut.: m. Dat., aggeritur tumulo tellus, Verg.: ... ... häufen, m. Dat., quadrantes patrimonio, Phaedr.: opes opibus, Schätze auf Schätze häufen ...
ad-oleo , uī, ēre, 1) intr. duften, ... ... . 12, 31. – / Perf. adolevit, Enn. b. Lact. 1, 11, 63; vgl. Prisc. 9, 53. – Partiz. Perf. adultus, Val. Antias bei ...
al-līdo (ad-līdo), līsī, līsum, ere (ad u. laedo), etwas ... ... – II) übtr., mit etw. zu Schaden kommen, virtutem, Sen. de tranq. 3, 15. ... ... allidi = eine Schlappe bekommen, d.i. nicht ohne Schaden wegkommen, in quibus (damnationibus ...
ac-cūro (ad-cūro), āvi, ātum, āre, ... ... . 1, 58: omnes accurare addecet, ut etc., Plaut. – b) Pers., (jmdm. als Gast) aufwarten, ihn bewirten, advenientes hospites, Plaut. Epid. ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro